Polskie i bułgarskie umowy prawa cywilnego jako teksty modelowe i ich zastosowanie w dydaktyce przekładu

Abstract

Zarys treści: W niniejszym artykule zwracam uwagę na zastosowanie tekstów modelowych w dydaktyce przekładu, które ma na celu zwiększenie wiedzy metajęzykowej o zasadach budowy i spójności tekstów; zwiększenie wiedzy o mechanizmach językowych charakterystycznych dla danego typu tekstów (konwencja językowa) oraz refleksję nad zasadami redagowania tekstu (konwencja tekstowa). W nawiązaniu do powyższych założeń prezentuję wybrane zagadnienia z zakresu makro-i mikrostruktury umów prawa cywilnego funkcjonujących w Polsce i w Bułgarii. W skrócie omawiam organizację wewnętrzną tekstów, ich prezentację graficzną oraz elementy obowiązkowe i fakultatywne. Dokonując analizy kontrastywnej tekstów, koncentruję się zwłaszcza na ich warstwie językowej. Po pierwsze opisuję występujące w umowach czasowniki performatywne, po drugie omawiam słownictwo specjalistyczne w zakresie nazewnictwa umów oraz stron umowy w obu językach. Opisu modeli dokonuję ma podstawie korpusu tekstów obejmujący 24 typy umów dla każdego z języków.

История Средневековой Польши В Трудах Ученых Императорского Харьковского Университета (Xix – Начало Xx В.)

“…В то же время, в полном согласии с отечественной научной традицией, П. П. Гулак-Артемовский с сожалением отмечал, что «принятием христианской веры Польша должна была принять на себя и ярем богослужебного языка Римского» 12 . В польских же источниках католическому крещению Польши придавался огромный положительный смысл 13 . Галл Аноним, к примеру, считал, что этим князь Мешко «вырвал польский народ из смерти неверия 14 .…”