Patterns of hand preference in Italian adolescent high-school students

Abstract

The Annett Hand Preference Questionnaire (AHPQ) is amongst the most widely used self-report measures of handedness. The psychometric properties of the AHPQ have been rarely evaluated outside the Anglo-Saxon culture where the majority of the studies on the AHPQ were done. In this study, 1,023 students (males=49.5%) from four large high schools operating in the district of Cagliari (Italy) were invited to fill in the Italian version of the AHPQ. The AHPQ was proved to measure a unidimensional latent trait, and the questionnaire was good at assessing deviation from right-handedness with high discrimination between subjects. Some items were more informative than others, and in particular the non-equivalence between the primary and the non-primary actions was confirmed by both the confirmatory factor and the item response theory analysis. The use of the rule of thumb that classifies subjects on the basis of the primary actions was supported for the distinction between consistent right- and left-handed. However, the mixed-handed group identified on the basis of the rule of thumb was not entirely consistent with the mixed-handed class predicted by the latent class analysis. Males were about twice as likely as females to be in the mixed-handed class.

Preliminary validation of the Portuguese Edinburgh Handedness Inventory in an adult sample

“…Giving strength to this hypothesis is the inconsistency found in the preference for writing-drawing-using scissors (activities more related to formal education) and other activities (using knife, match, spoon, toothbrush, broom, throwing, and opening box). Formal education activities are more prone to forced correction than the other activities, and congruency between these two types of activities might be an indicator of forced correction decreasing (Lai, Serra, Petretto, Masala, & Preti, 2014;Merni, Di Michele, & Soffritti, 2014).…”

Neurostructural correlates of consistent and weak handedness

“…As noted by Bryden and others (Tapley & Bryden, 1985; Lai et al, 2014; Papadatou-Patou et al, 2008; Prichard et al, 2013) somewhat more women than men have strong (right) hand preference, while males are somewhat more numerous among weaker (and/or left) handers. For example, among participants in the Biological Substrates for Language Project in our lab (see Chiarello et al, 2009a,b; Welcome et al, 2009), 59% of the females, but only 44% of the males, were consistent handers.…”

Διερεύνηση της σχέσης της προτίμησης χεριού και της ακρίβειας στη γραφή και ανάγνωση braille παιδιών με αναπηρία όρασης

“…Στη νευροψυχολογία η προτίμηση χεριού είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της εξειδικευμένης λειτουργίας ή δραστηριότητας στη μια πλευρά του σώματος (Βλάχος, 2009) και συχνά χρησιμοποιείται ως έμμεσος δείκτης της εγκεφαλικής πλευρίωσης (Guadalupe et al, 2014˙ van der Elst et al, 2011, ωστόσο η σύνδεση εγκεφαλικής πλευρίωσης και προτίμησης χεριού δεν είναι ισχυρή (Somers et al, 2015). Μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τη λειτουργικότητα του χεριού (Lai et al, 2014) και αποκαλύπτει τους μηχανισμούς της υφέρπουσας παθοφυσιολογίας προβλημάτων που σχετίζονται με την εγκεφαλική ανάπτυξη ή τα γνωστικά συστήματα (Ooki, 2014). Αν και τα γονίδια της πλευρίωσης δεν έχουν εξιχνιαστεί (Vlachos, Gaillard, Vaitsis & Karapetsas, 2013), σε κάποιο βαθμό θεωρείται κληρονομική (McKeever, 2000˙ McManus, 1991˙ Ocklenburg et al,2010˙ Scharoun & Bryden, 2014.…”

“…Σε μια εξέλιξη της κατηγοριοποίησης που είχε προτείνει, η Annett (2004) δημιούργησε μια κλίμακα με οκτώ κατηγορίες, για την οποία εκφράζονται επιφυλάξεις (Lai et al, 2014). Οι δυο κατηγορίες αφορούσαν τους ισχυρούς δεξιόχειρες και αριστερόχειρες, τρεις κλιμακούμενες κατηγορίες για όσους γράφουν με το δεξί χέρι αλλά χρησιμοποιούν το αριστερό χέρι για διάφορες εργασίες και τρεις για όσους γράφουν με το αριστερό χέρι αλλά χρησιμοποιούν το δεξί για διάφορες εργασίες.…”

“…Το ποσοστό των αμφίχειρων και των αριστερόχειρων κυμαίνεται περίπου στο 10% (Guadalupe et al, 2014). Η αμφιχειρία μπορεί να προκύπτει είτε λόγω πραγματικής αμφιχειρίας, όταν δηλαδή το άτομο χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τα δυο χέρια σε εργασίες που απαιτούν δεξιοτεχνία και γίνονται με το ένα χέρι, είτε λόγω φτωχής δεξιοχειρίας με το κάθε χέρι να χρησιμοποιείται κατά προτίμηση ανάλογα με τις συνθήκες (Lai et al, 2014). Αν και τα αμφίχειρα παιδιά σχολικής ηλικίας δεν εμφανίζουν καθυστέρηση στην ωριμότητα, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να χαρακτηριστούν αργοί στη μάθηση, με δυσκολίες στις οπτικοχωρικές ικανότητες (Vlachos, Gaillard, Vaitsis & Karapetsas, 2013) ή να εμφανίσουν νευροανατομικές διαφορές (Cherbuin, Sachdev & Anstey, 2011).…”