On the Roles and Rationales of European STI-Policies

Abstract

Standard-Nutzungsbedingungen:Die Dokumente auf EconStor dürfen zu eigenen wissenschaftlichen Zwecken und zum Privatgebrauch gespeichert und kopiert werden.Sie dürfen die Dokumente nicht für öffentliche oder kommerzielle Zwecke vervielfältigen, öffentlich ausstellen, öffentlich zugänglich machen, vertreiben oder anderweitig nutzen.Sofern die Verfasser die Dokumente unter Open-Content-Lizenzen (insbesondere CC-Lizenzen) zur Verfügung gestellt haben sollten, gelten abweichend von diesen Nutzungsbedingungen die in der dort genannten Lizenz gewährten Nutzungsrechte. Terms of use: Documents in Abstract:EU enlargement has increased the diversity of the European Union in a substantial way, in particular with respect to its capacities in the fields of science, technology and innovation (STI). The shares of both gross and business sector expenditures on R&D in GDP are increasingly diverging following EU enlargement pointing at quite different levels of technological opportunities and absorptive capacity. Against this background, this paper tries to disentangles the rationales for STI policies at an EU level. Starting from the different policy rationales we assign different STI policy fields to levels of governance. Our discussion suggests that the European Union plays two quite distinct roles in EU STI policy. The first role is closely related to the assignment of policy competences and establishes the fields where the EU should act as policy maker and program owner. But this alone is likely not enough when it comes to the managing and coordination of complex horizontal policy fields such as STI policy. Here the second role of the European Commission comes into place. This second role is not related to policy making but to the "right" to fuel discussions to find coordinated solutions. This role is essentially political and relates to the job to stimulate activities in areas where the Commission has no mandate (due to missing clear rationales) to act alone.

Συγκρότηση Και Εξέλιξη Μιας Ευρωπαϊκής Δημόσιας Πολιτικής

“…Δεν είναι τυχαίο, ότι θ απόφαςθ για τθ ςθμαντικι αφξθςθ των κοινοτικϊν κονδυλίων (από το Υ.Υ.6 ςτο Υ.Υ.7), λιφκθκε όταν ςθμειϊκθκε πτϊςθ των αντίςτοιχων επιδόςεων των χωρϊν τθσ περιφζρειασ -αν και παρζμειναν ανταγωνιςτικζσ. Χυνεπϊσ, θ εξυπθρζτθςθ των μεγαλφτερων βιομθχανικά και επιςτθμονικά-τεχνολογικά κρατϊν μελϊν αποτζλεςε παράγοντα που ςυνζβαλε ςε αυτζσ τισ επιλογζσ κι ζτςι τα εργαλεία και τα μζςα εντόσ των Υ.Υ., τα οποία προωκοφςαν τθν επιςτθμονικι αριςτεία, ςτθρίχκθκαν κατά τθ ςχετικι διαπραγμάτευςθ από εκείνα τα κράτθ μζλθ που είχαν ερευνθτικι και τεχνολογικι παράδοςθ (Falk et al 2010).…”

“…Τςον αφορά τθν ζρευνα, αυτι διακζτει ςτοιχεία και χαρακτθριςτικά που τθν κακιςτοφν ςε απόλυτα δεοντολογικοφσ όρουσ ζνα παγκόςμιο δθμόςιο αγακό (Falk et al 2010), με τθ κζςθ αυτι να υπονοεί τθν ανάγκθ μεταφοράσ αρμοδιότθτασ -ωσ προσ τθν άςκθςθ τθσ αντίςτοιχθσ πολιτικισ-από το περιφερειακό ςτο πλζον κεντρικό επίπεδο ι από το εκνικό ςτο υπερεκνικό. «Το άριςτο επίπεδο άςκθςθσ τθσ ερευνθτικισ πολιτικισ είναι το κεντρικό, το 'ομοςπονδιακό', το κοινοτικό.…”

“…Θ άςκθςθ τθσ ερευνθτικισ πολιτικισ ςε κεντρικότερο επίπεδο κα ενίςχυε περιςςότερο από ό,τι ςιμερα τισ διεκνείσ ερευνθτικζσ ςυνεργαςίεσ, τθ δθμιουργία ιςχυρότερων πόλων αριςτείασ και κα κακιςτοφςε τουσ ευρωπαϊκοφσ ερευνθτικοφσ φορείσ ικανοφσ για ςυμμετοχι ςε ερευνθτικά ζργα υψθλότερθσ προςτικζμενθσ αξίασ ςε όρουσ μεγζκουσ, πολυπλοκότθτασ και πρωτοτυπίασ. Υαράλλθλα, κα αποτρεπόταν ο κατακερματιςμόσ και οι αλλθλοεπικαλφψεισ τθσ ερευνθτικισ προςπάκειασ, με αποτζλεςμα τθν αποδοτικότερθ διαχείριςθ των διατικζμενων πόρων και τθν καλφτερθ αξιοποίθςθ τθσ διευρυμζνθσ δεξαμενισ γνϊςθσ (Falk et al 2010). Θ ενεργθτικότερθ κοινοτικι ανάμιξθ ςτα ηθτιματα τθσ ζρευνασ και τθσ γνϊςθσ κα ςυνζβαλε επίςθσ ςτθν ενίςχυςθ του γνωςιακοφ επιπζδου πανευρωπαϊκά, γεγονόσ ιδιαίτερθσ ςθμαςίασ για τουσ επενδυτζσ που αναηθτοφν διεκνϊσ τθν εγκατάςταςθ των δραςτθριοτιτων τουσ, ςε εκείνο το χϊρο που κα τουσ εξαςφαλίηει τα απαραίτθτα ςυγκριτικά πλεονεκτιματα ζνταςθσ γνϊςθσ.…”

“…Υάντωσ, ςε κετικό επίπεδο πρζπει να εξεταςκεί θ ςχετικι αποτελεςματικότθτα των δυο επιπζδων -το κοινοτικό επίπεδο κα είναι πιο αποτελεςματικό, αν τα οφζλθ από τισ οικονομίεσ κλίμακασ είναι μεγαλφτερα του κόςτουσ που προκφπτει από τθ μθ ςφγκλιςθ των εκνικϊν προτιμιςεων-και αν ο υπάρχων ςυντονιςμόσ των εκνικϊν πολιτικϊν (με τθ διατιρθςθ τθσ αρμοδιότθτασ ςτο εκνικό επίπεδο) δεν επαρκεί για τθν αποκόμιςθ των καλφτερων δυνατϊν αποτελεςμάτων (Falk et al 2010). Ξρίνοντασ από τθν υφιςτάμενθ κατανομι αρμοδιοτιτων, τουλάχιςτον θ πρϊτθ ςυνκικθ δεν ικανοποιείται ςτθν περίπτωςθ τθσ ζρευνασ για κάκε κράτοσ μζλοσ χωριςτά (αν και ιςχφει για τθν Ε.Ε.…”

“…ςτον τομζα τθσ ζρευνασ και τθσ τεχνολογίασ, βάςει και των δεδομζνων που ζχουν ιδθ παρουςιαςτεί και εξεταςκεί. Χε αυτό το τμιμα κα γίνει κι ο ζλεγχοσ των υποκζςεων που ζχουν τεκεί από τθν αρχι, προκειμζνου να απαντθκοφν τα βαςικά ερωτιματα τθσ μελζτθσ, δθλαδι: 1) ποια ςυμφζροντα οδιγθςαν ςτθν αναβάκμιςθ του τομζα ζρευνασ και τεχνολογίασ ςτθν κοινοτικι πολιτικι θμεριςια διάταξθ από τθ δεκαετία του '00 και μετά και 2) πϊσ προςδιορίηεται τελικά το ηιτθμα τθσ μεταφοράσ ι μθ αρμοδιοτιτων από το εκνικό ςτο κοινοτικό επίπεδο, όςον αφορά το ςυγκεκριμζνο τομζα δθμόςιασ πολιτικισ που καταλιγει κεωρθτικά ςτθν παραγωγι ενόσ «παγκόςμιου δθμόςιου αγακοφ», όπωσ αναφζρουν οριςμζνοι αναλυτζσ(Falk et al 2010). τθ ςθμαντικι εξζλιξθ για τθν πρόοδο τθσ δθμόςιασ πολιτικισ τθσ Ε.Ε.…”