On the Question of Self-Disclosure by the Analyst: Error or Advance in Technique?

Jacobs, Theodore J.

doi:10.1002/j.2167-4086.1999.tb00529.x

Cited by 41 publications

(51 citation statements)

References 18 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…De clie¨nt komt zo via frustratie van behoeften tot een overdrachtsneurose: de herbeleving van kinderlijke frustraties die -zij het als een vertekende werkelijkheidopnieuw beleefd worden tegenover de therapeut. Deze tracht deze behoeften door interpretaties (duidingen) als onrijpe behoeften te ontmaskeren, voortvloeiend uit de (Jacobs, 1999).…”

Section: Van E´e´npersoons-naar Tweepersoonspsychologieunclassified

“…Vaak hadden ze weinig bevestigende of responsieve ouders, of zelfs emotioneel, fysiek of seksueel misbruikende ouderfiguren. Deze clie¨nten ervaren de afstandelijke analyse a priori als vijandig (Rachman, 1998;Jacobs, 1999;Waska, 1999).…”

Section: Veranderde Begrippen In De Tweepersoonsvisieunclassified

“…Deze werkwijze leidde meer dan eens tot een voor de clie¨nt traumatische afloop (Kahn, 1996), zodat men zich kan afvragen in hoeverre hij in zijn gratificerende acties ook voldoende rekening hield met het mogelijk negatieve effect ervan. Ferenczi's experimenten en de daadwerkelijke seksuele grensoverschrijdingen van enkelen van zijn tijdgenoten (Van de Sande & De Wit, 1997) schokten de analytische gemeenschap en waren zeker een van de redenen waarom Freud het strikt analytische kader met neutraliteit en abstinentie als belangrijke regels opstelde (Jacobs, 1999). Ferenczi's verregaande experimenten hadden ook tot gevolg dat de techniek van zelfonthulling die hij promootte tegelijk met hem ten grave werd gedragen (Kahn, 1996).…”

Section: Tegenoverdrachtonthulling Als Grensoverschrijdingunclassified

“…Zelfs voorstanders wijzen erop dat de uitkomst van een geslaagde tegenoverdrachtonthulling technisch gesproken niet steeds voorspelbaar is. Ze kan op termijn nieuwe weerstanden oproepen (Cooper, 1998;Jacobs, 1999). Deze bevindingen berusten op casusmateriaal en zijn niet systematisch onderzocht.…”

Section: Psychologisch-technische Bezwarenunclassified

“…In de verhouding moet er al een binding gevormd zijn tussen therapeut en clie¨nt om achteraf de holding te kunnen herstellen (Cooper, 1998;Peterson, 2002). De tegenoverdrachtonthulling mag niet impulsief zijn en is uitsluitend gericht op het welzijn van de clie¨nt en de veiligheid van het therapeutische koppel (Cooper, 1998;Jacobs, 1999;Peterson, 2002;Waska, 1999). Tegenoverdrachtonthulling moet tot slot selectief zijn.…”

Section: Aanbevelingenunclassified

See 4 more Smart Citations

Selectieve tegenoverdrachtonthulling bij een impasse in de psychoanalytische psychotherapie

Heirbaut¹

2005

PSIE

View full text Add to dashboard Cite

In de psychoanalytische therapie kan een impasse ontstaan als de overdracht niet te bewerken is met klassieke interventies. Tegenoverdrachtonthulling kan dan soms een uitkomst bieden. Deze tegenoverdrachtonthulling wordt beschreven vanuit verschillende psychoanalytische visies en de techniek wordt geı¨llustreerd met enkele gevalsstudies. Ethische overwegingen vormen de leidraad bij de formulering van aanbevelingen voor een verantwoord gebruik van tegenoverdrachtonthulling. InleidingVolgend scenario is eenieder wel bekend. Een clie¨nt 1 roept sessie na sessie dezelfde sterke positieve of negatieve gevoelens op, die je als therapeut beroeren. In de klassieke psychoanalytische therapie ontwikkelt de clie¨nt in reactie op de neutrale en abstinente houding van de therapeut soms een sterk gevoel van afwijzing, dat niet beı¨nvloed wordt door welke tussenkomst dan ook binnen dit kader. Dan bestaat het risico dat de clie¨nt afhaakt of dat de therapeut overweegt om hem door te verwijzen. Dit beloop kan voor de clie¨nt een ontgoocheling betekenen en zijn vertrouwen in de psychotherapie schaden.De techniek van de selectieve tegenoverdrachtonthulling (selective countertransference disclosure), die hier als mogelijke oplossing voor een dergelijke impasse wordt voorgesteld, is nog steeds controversieel in de psychoanalyse. Klassieke analytici die strikt vasthouden aan neutraliteit en abstinentie (zie Shill, 2004) staan hier tegenover andere die tegenoverdrachtonthulling frequent gebruiken (zie Renik, 1999). De tweepersoonsvisie in de analyse biedt ruimte voor deze techniek. Ik zal eerst de tegenoverdrachtonthulling situeren binnen de zelfonthulling in bredere zin en daarna een overzicht geven van de een-en tweepersoonsvisie. De tegenoverdrachtonthulling wordt vervolgens aan de orde gesteld in het kader van ethisch handelen in de therapie. Vooraleer tot de gevalsbesprekingen over te gaan, laat ik nog een drietal bezwaren vanuit de klassieke analytische visie de revue passeren. Vanuit de gevalsstudies formuleren we een aantal aandachtspunten, om het gebruik van tegenoverdrachtonthulling voor de gegeven indicatie ethisch te verantwoorden. Tegenoverdrachtonthulling als type zelfonthullingOverdracht is de projectie van de onbewuste gevoelens en verlangens op de psychoanalyticus, die in oorsprong gericht waren op belangrijke personen uit de kindertijd van de clie¨nt (Corsini, 1999). Tegenoverdracht omschrijven we als het 'geheel van onbewuste reacties van de analyticus op de persoon van de analysant en in het bijzonder op diens overdracht ' (Stroeken, 2000, p. 198

show abstract

Section: Van E´e´npersoons-naar Tweepersoonspsychologieunclassified

Section: Veranderde Begrippen In De Tweepersoonsvisieunclassified

Section: Tegenoverdrachtonthulling Als Grensoverschrijdingunclassified

Section: Psychologisch-technische Bezwarenunclassified

Section: Aanbevelingenunclassified

See 3 more Smart Citations

Selectieve tegenoverdrachtonthulling bij een impasse in de psychoanalytische psychotherapie

Heirbaut¹

2005

PSIE

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Playing One’s Cards Face up in Analysis: an Approach to the Problem of Self-Disclosure

Renik¹

1999

The Psychoanalytic Quarterly

104

View full text Add to dashboard Cite

A policy of consistent willingness on the analyst's part to make his or her own views explicitly available to the patient is discussed and illustrated by clinical vignettes. Playing one's cards face up is contrasted with contemporary conceptions of selective self-disclosure by the analyst, especially with respect to the way ground rules for the analytic treatment relationship get established. The objective of the analyst playing his or her cards face up is to create a candid dialogue, thus facilitating maximally effective collaboration between analyst and patient. Concerns about the analyst's self-disclosure foreclosing exploration of the patient's unconscious fantasies and transferences, or intruding upon the patient's autonomy, are addressed, as is the relation between self-disclosure and an individual analyst's personal style.

show abstract

Psychoanalysis and Life

Berman¹

2001

The Psychoanalytic Quarterly

View full text Add to dashboard Cite

On the Question of Self-Disclosure by the Analyst: Error or Advance in Technique?

Cited by 41 publications

References 18 publications

Selectieve tegenoverdrachtonthulling bij een impasse in de psychoanalytische psychotherapie

Selectieve tegenoverdrachtonthulling bij een impasse in de psychoanalytische psychotherapie

Playing One’s Cards Face up in Analysis: an Approach to the Problem of Self-Disclosure

Psychoanalysis and Life

Contact Info

Product

Resources

About