Öğretmen Adaylarının Akıllı Telefon Ekran Kullanım Süreleri ile Akademik Erteleme Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışma, öğretmen adaylarının akademik erteleme davranışlarının ekran kullanım süresiyle olan ilişkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ve Ocak ve Bulut (2015) tarafından geliştirilen "Akademik Erteleme Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırma pedagojik formasyon eğitimine devam eden 172 öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonunda öğretmen adaylarının orta ve alt orta düzeyde akademik erteleme davranışı gerçekleştirdikleri, öğretmen adaylarının ders çalışırken sıklıkla telefonlarını kontrol ettikleri ve telefonunu kontrol edenlerin önemli bir kısmının bu davranışın akademik verimini düşürdüğünü düşünmesine rağmen yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Ders çalışırken telefonunu kontrol eden öğretmen adaylarının sorumsuzluk ve akademik mükemmelliyetçilik alt boyutlarından aldıkları puanların daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğretmen adaylarının günlük ortalama 4 saatten fazla akıllı telefon ekranını kullandıklarıgörülmüştür. Öğretmen adaylarının akıllı telefon ekran kullanım süreleri ile akademik erteleme ölçeğinin sorumsuzluk ve akademik görevin algılanan niteliği alt boyutlarında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. .

Üniversite Öğrencilerinin Nomofobi Düzeyleri ile Akademik Erteleme Davranışları Arasındaki İlişki

“…Aynı rapora göre tüm dünyada internet kullanıcılarının cep telefonuna sahip olma oranı %96,6, tüm internet kullanıcıları içerisinde mobil internet kullananların oranı %92,1 ve günlük ortalama internet kulanım süresi yaklaşık 7 saat; ülkemizde ise bu süre 8 saat olup bu sürenin yaklaşık 3 saati sosyal medya platformlarında harcanmaktadır. Yapılan birçok araştırma internet ve sosyal medyanın özellikle genç kitle tarafından artan bir şekilde yoğun olarak kullanıldığını göstermektedir (Aksoğan ve Çalış-Duman, 2019; Çalış-Duman ve Aksoğan; 2018; Engin ve Genç, 2020;Fettahlıoğlu vd., 2017). Artık yolda yürürken, durakta beklerken, karşıdan karşıya geçerken hatta araç kullanırken bile cep telefonlarıyla ilgilenen daha fazla insan görmekteyiz.…”

Türkiye’de Akademik Erteleme Üzerine 2003-2021 Yılları Arasında Yapılan Lisansüstü Tezlerin Analizi

“…Within the scope of this study, the concept of procrastination, based on different definitions in the literature, is described not doing tasks that are assigned or that need to be done, and postponing/delaying goals intentionally without a reasonable excuse by taking responsibility for the behavior and knowing that the delay will result in harm, and thus feeling uncomfortable with the situation (Aydoğan & Özbay, 2012;Balkıs & Duru, 2010;Balkıs et al, 2006;Çam, 2013;Çelikkaleli & Akbay, 2013;Erdoğan, 2019;Korkmaz, 2018;Naktiyok & Kızıl, 2018;Odacı & Çelik, 2012;Satıcı, 2020;Solomon & Rothblum, 1984;Steel, 2007;Şeker & Saygı, 2013;Yakut & Kuru, 2020;Yücel & Şen, 2019). On the other hand, Engin and Genç (2020) describe procrastination as spending time with other activities instead of performing the task that needs to be done. In addition, according to Naktiyok and Kızıl (2018), the concept can also be described as a personality trait, a behavioral tendency, or an irrational delay.…”

“…Similarly, Özer and Altun (2011) state that people with academic procrastination use this as a strategy to protect their self-esteem by leaving a priority task to a later time and performing another task of lower priority. Engin and Genç (2020) explain academic procrastination in three dimensions behavioral, affective (emotional), and cognitive. The behavioral dimension refers to wasting the time allocated for a task to be done or a decision to be taken.…”