Ograniczanie Irlandii. Badania (po)nad granicami i literatura rozbiorowa

Abstract

Referendum w Zjednoczonym Królestwie zorganizowane 23 czerwca 2016 roku, a następnie brexit formalnie przeprowadzony na początku 2020 roku i sfinalizowany po upłynięciu okresu przejściowego z początkiem 2021 roku wpływają znacząco na status granicy na wyspie Irlandia. Po opuszczeniu przez Zjednoczone Królestwo Unii Europejskiej granica oddzielająca Republikę Irlandii od Irlandii Północnej stała się także granicą Unii Europejskiej. Nawet jeśli z dnia na dzień życie mieszkańców Irlandii korzystających z przejść granicznych nie zmieniło się diametralnie, to powolne, dalekosiężne zmiany zachodzą w samej świadomości Irlandczyków i Brytyjczyków, a także w uwarunkowaniach ekonomicznych i perspektywach społeczno-politycznych po obu stronach nowej/starej granicy. Spojrzenie na jej historię oraz kontekst kulturowy i geopolityczny, jaki proponuje niniejszy esej, opiera się na badaniach z obszaru border studies. Poszerzenie eseju o wybrane aspekty badań nad pamięcią kulturową pozwala na ukazanie interesów i aspiracji mieszkańców terenów przygranicznych, którzy oparcie znajdują we własnej tradycji kulturowej i dyskursach literackich. Celem tego artykułu jest ukazanie wielowymiarowości takiego pojęcia jak granica w okolicznościach zdefiniowanych przez wyniki brytyjskiego referendum z 2016 roku. Optyka i retoryka mocarstwowa, tak chętnie stosowania przez rządzących Zjednoczonym Królestwem konserwatystów, na czele z Borisem Johnsonem, nie uwzględnia wymiaru lokalnego, regionalnego i mniejszościowego. W przypadku najbardziej poszkodowanych mieszkańców Irlandii Północnej (obok Szkocji) status niepogodzonej z opuszczeniem Unii Europejskiej mniejszości paradoksalnie przysługuje 56% głosujących w referendum dorosłych obywateli tego regionu.