Od pop-polityki do e-populizmu? Projekt i działanie najnowszych ruchów kontestacyjnych na przykładzie partii Podemos w Hiszpanii

Abstract

<p>„Populizm” jest jednym z najpopularniejszych terminów używanych w kontekście działalności partii Podemos w Hiszpanii. Odnosi się on najczęściej do słownikowego rozumienia tego pojęcia, przez co zarówno zjawisko, jak i aktywność ugrupowania zyskują charakter negatywny. W niniejszym tekście za główny punkt odniesienia w analizie strategii politycznej Podemos przyjmuje się koncepcję populizmu stworzoną przez Ernesto Laclaua. Umożliwia to ukazanie kluczowych dla funkcjonowania partii komponentów jako elementów odgórnie założonego procesu, klasyfikowanego przez autora jako pozytywny. Koncentracja na formie przekazu, czyli uwzględnienie aspektu internetowego (e-populizm) oraz wizerunkowego (pop-polityka) przyczynia się z kolei do wyjaśnienia roli i znaczenia odpowiednich narzędzi w realizacji przyjętych przez twórców Podemos założeń.</p>

Podemos jako „partia-ruch”

“…Często przywoływanym tłem powstania tego ugrupowania jest kryzys ekonomiczny, silnie manifestujący się w Hiszpanii, zwłaszcza w pierwszej dekadzie XXI wieku. Te dwa aspekty działania Podemos-radykalna krytyka ustabilizowanego systemu oraz kontekst kryzysu ekonomicznego towarzyszący jej powstaniu -sprawiają, że partia ta bywa postrzegana jako populistyczna (Górnicka, 2015;Bassets, 2012). Celem prezentowanego artykułu jest bliższa charakterystyka Podemos, jednakże dokonana w kontekście innej niż populistyczna kategorii partii politycznych, konkretnie zaproponowanej przez H. Kitschelta kategorii "partii-ruchu" (movement party) (Kitschelt, 2006).…”