Rycyna to heterodimeryczne białko składające się z podjednostek A i B, wytwarzane w nasionach rośliny rącznika pospolitego (Ricinus communis L.). Jej duże ilości gromadzone są w produktach ubocznych, powstających podczas procesu ekstrakcji oleju rycynowego, szeroko stosowanego w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym. Rycyna jest jedną z najsilniejszych trucizn. Toksyczne działanie spowodowane jest jej zdolnością do hamowania syntezy białka. Rycyna może być wprowadzona do organizmu człowieka na skutek inhalacji wziewnej, spożycia lub podania domięśniowego. Toksyna wywołuje stany zapalne organizmu, zmiany krwotoczne układu pokarmowego, martwicę kanalików nerkowych bądź hipoglikemię. Specyficzny mechanizm toksycznego działania rycyny budzi jednak zainteresowanie pod kątem ewentualnego wykorzystania go w terapiach niektórych chorób. Rycyna jest jednym z pierwszych przykładów toksyny, która w połączeniu z monoklonalnymi przeciwciałami może być wykorzystana w leczeniu nowotworów.
W niniejszym artykule omówiono strukturę rycyny, mechanizm jej syntezy oraz opisano aktywność biologiczną tego białka.