Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorów

Abstract

Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorówKategoria via pulchritudinis, czyli "drogi piękna", jest jednym z podstawowych paradygmatów pontyfikatu Benedykta XVI. Piękno wiary chrześcijańskiej stało się również przewodnim motywem obradującego w 2012 r. Synodu Biskupów, który poświęcony był nowej ewangelizacji. Jego uczestnicy wzywali do głoszenia Dobrej Nowiny za pośrednictwem via pulchritudinis. Otwiera to nową przestrzeń współ-pracy duszpasterzy i artystów, a w szczególny sposób teologów i kompozytorów złączonych troską o to, aby piękno wiary na nowo zajaśniało w świętej liturgii, której integralną częścią jest "muzyka na miarę świętości" Dobrze by było, aby wszelka katecheza zwracała szczególną uwagę na "drogę piękna" (via pulchritudinis).[…] Wszystkie formy autentycznego piękna mogą być uznane za drogę prowadzącą do spotkania z Panem Jezusem. Nie chodzi o szerzenie relatywizmu estetycznego, który może zaciemnić nierozdzielny związek między prawdą, dobrem i pięknem, ale o przywrócenie szacunku dla piękna, by móc dotrzeć do ludzkiego serca i by w nim zajaśniała prawda oraz dobroć Zmartwychwstałego. Jeśli, jak twierdzi św. Augustyn, kochamy tylko to, co jest piękne, Syn, który stał się człowiekiem, objawieniem nieskończonego piękna, jest w najwyższym stopniu godny miłości i pociąga nas ku sobie więzią miłości. Tak