Modern Çağda Gençli̇k Ve Di̇n Eği̇ti̇mi̇

Abstract

Ülkemizde 2000'li yıllardan sonra eğitimde öğrenci merkezli yaklaşımların benimsendiği görülmektedir. Öğrenci merkezli yaklaşımda öğretim faaliyetleri yürütülürken öğrenci ilgi ve ihtiyaçlarından hareket edilmesi temel esastır. Bu yaklaşımda öğrenme sorumluluğu öğretmenden çok öğrenci üzerindedir. Öğretmen, öğrenciyi yönlendiren bir rehberdir. Bu nedenle din eğitiminde hedef kitlenin gelişim özelliklerini bilmek, yani öğrenciyi tanımak büyük bir önem taşımaktadır. Örgün öğretimde öğrenim gören öğrenciler genellikle çocukluk ve gençlik döneminde bulunmaktadır. Bu araştırmada günümüz gençliğinin gelişim özelliklerinden hareketle din öğretimindeki ihtiyaçlarını tespit etmek amaçlanmıştır. Bu kapsamda konu, gençlik dönemi genel gelişim özellikleri ve dinî-ahlakî gelişim özellikleri olmak üzere iki başlıkta ele alınmıştır. Daha sonra sonuç bölümünde ortaöğretim düzeyinde öğrenim gören gençlerin gelişim özelliklerinden hareketle din öğretiminde dikkat edilmesi gereken hususlar hakkında önerilere yer verilmiştir.