Maxillofacial prosthetic materials: current status and recent advances: A comprehensive review

Abstract

Body abnormalities or defects that compromise form, function and esthetics are sufficient to render an individual incapable of leading a normal life. Maxillofacial disfigurement can be the result of a congenital anomaly, trauma or tumour surgery. Multiple times due to size, location of the defect or because of patient's medical condition surgical reconstruction may not be possible so prosthetic rehabilitation is indicated in these cases. But the success of prosthetic rehabilitation is largely determined by the physical and mechanical properties of the material used. Materials commonly used these days for fabrication of facial prostheses are acrylic resins, acrylic copolymers, vinyl polymers, polyurethane elastomers and silicone elastomers. There has always been a quest for a maxillofacial prosthetic material that closely matches the defect tissues in appearance and properties. This article focuses on historical background, changing trends and future aspects of various materials used in rehabilitation of maxillofacial defects with their limitations and modifications.

History of prosthetic reconstructions of the craniofacial defects from ancient to modern times.

“…Był to pierwszy opisany przypadek zastosowania obturatora. 5,6,10,12 Ambroise Paré (1517-1590) francuski chirurg wojskowy i inżynier, udokumentował zastosowanie protez twarzy uzupełniających braki oczu, uszu i nosa, użył terminu obturator oraz opisał wykonawstwo protezy obturacyjnej. 1,3,4,12 Jako pierwszy przedstawił wykonanie sztucznego nosa z wykorzystaniem złota, srebra, papieru i płótna 3D.…”

“…5,6,10,12 Ambroise Paré (1517-1590) francuski chirurg wojskowy i inżynier, udokumentował zastosowanie protez twarzy uzupełniających braki oczu, uszu i nosa, użył terminu obturator oraz opisał wykonawstwo protezy obturacyjnej. 1,3,4,12 Jako pierwszy przedstawił wykonanie sztucznego nosa z wykorzystaniem złota, srebra, papieru i płótna 3D. Rozwój technologii CAD/CAM pozwala na precyzyjne obrazowanie podłoża, projektowanie i wytwarzanie prac z pominięciem niektórych etapów klinicznych i laboratoryjnych.…”

“…8,10 Ambroise Paré udoskonalił obturator Lusitanusa, składający się z prostego krążka, do którego mocowano gąbkę z wykorzystaniem bardziej funkcjonalnego zacisku. 3,6,10,12,13 W innej wersji obturatora, do krążka mocowany był mechaniczny guzik na wzór "spinki do mankietów", który obracał się w celu zahaczenia o podcienie w jamie nosowej, co zapewniało utrzymanie protezy na podłożu. 3,6,12 Do produkcji uzupełnień protetycznych w tamtym okresie wykorzystywane były materiały, takie jak masa papierowa, skóra, kość słoniowa, złoto i srebro.…”

“…3,6,10,12,13 W innej wersji obturatora, do krążka mocowany był mechaniczny guzik na wzór "spinki do mankietów", który obracał się w celu zahaczenia o podcienie w jamie nosowej, co zapewniało utrzymanie protezy na podłożu. 3,6,12 Do produkcji uzupełnień protetycznych w tamtym okresie wykorzystywane były materiały, takie jak masa papierowa, skóra, kość słoniowa, złoto i srebro. 1,8 Dodatkowo stosowano szkło i drewno, materiały, które w XVI wieku stawały się coraz bardziej powszechne w Europie.…”

“…Brak opieki medycznej sprawiał, że dzieci urodzone z rozszczepami zwykle nie przeżywały. 12 Pierre Fauchard (1678-1761) francuski chirurg w 1757 roku przedstawił pięć projektów wykonania obturatora podniebiennego. W celu utrzymania protez na podłożu wykorzystał wiedzę ze swojego hobby zegarmistrzowskiego i użył dwóch metalowych skrzydeł, które przymocowane były do górnej powierzchni płyty protezy i wprowadzane do ubytku w pozycji pionowej, a następnie ustawiane w pozycji poziomej przy pomocy gwintowanej śruby.…”