“…Πράγματι, διαπιστώθηκε ότι μία κυτταροπλασματική πρωτείνη, περίπου 56 kDa, από μία σειρά Τ λεμφοκυττάρων έχει ικανότητα ειδικής πρόσδεσης στην 5 ' αμετάφραστη περιοχή του μηνύματος της rpL32 του ποντικού. Η πρόσδεση αυτή εξαρτάται από την ύπαρξη της 5 ' τελικής περιοχής των πυριμιδινών και από ένα δεύτερο δομικό στοιχείο, 15 νουκλεοτίδια δεξιά από το πρώτο (Kaspar et al, 1992;Severson et al, 1995). Παρόμοια, στον Xenopus βρέθηκε οτι, δύο πρωτείνες αλληλεπιδρούν ειδικά in vitro με την 5' αμετάφραστη περιοχή του μηνύματος της rpL4: η πρωτείνη Α, μεγέθους περίπου 57 kDa -ομόλογη της πρωτείνης που είχε χαρακτηριστεί στον ποντικό -η οποία προσδένεται στην 5' τελική περιοχή των πυριμιδινών, και η πρωτείνη C, μεγέθους περίπου 31 kDa, η οποία προσδένεται λίγα νουκλεοτίδια πιο δεξιά (Cardinali et al, 1993).…”