Large abscesses on the border of segment VII and VIII of the liver treated effectively pharmacologically – empirically chosen antibiotic therapy for a patient with diabetes

Abstract

Liver abscesses are focal necroinflammatory lesions of bacterial, fungal, or amoebic origin. Pharmacological treatment is rarely sufficient if negative blood cultures are present. The report presents the case of a 62-year-old man with hypertension and type 2 diabetes, diagnosed with liver abscesses. The patient received two-stage empirical antibiotic therapy. Firstly in the hospital setting-cefuroxym, gentamicin, and metronidazole. After a 10-fold reduction in C-reactive protein and clinical improvement the patient was discharged home. In the second stage-ceftibutyn, metronidazole, and fluconasol were used in the outpatient setting. During rehospitalisation, a significant reduction in the size of abscesses was noted. The patient was twice consulted bacteriologically (treatment was accepted) and his computed tomography (CT) scans were sent for surgical consultation, which confirmed the effectiveness of the drug treatment and did not qualify for surgical treatment. In the 8-month follow-up there was no relapse and CT scans showed only scarring of the liver. Streszczenie Ropnie wątroby są zmianami ogniskowymi miąższu wątroby o etiologii bakteryjnej, amebowej lub grzybiczej. Rzadko udaje się je wyleczyć jedynie metodą farmakologiczną przy ujemnych wynikach posiewów krwi. W pracy przedstawiono przypadek 62-letniego mężczyzny leczącego się z powodu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2, u którego rozpoznano ropnie wątroby. U chorego zastosowano dwuetapową antybiotykoterapię empiryczną. W pierwszym etapie (złożona antybiotykoterapia) w warunkach szpitalnych podawano cefuroksym, gentamycynę i metronidazol. Po 10-krotnej redukcji wartości stężenia białka C-reaktywnego oraz uzyskaniu poprawy klinicznej pacjenta wypisano do domu. W drugim etapie leczenia (ambulatoryjnym) stosowano ceftibutyn, metronidazol i flukonazol. Przy ponownej hospitalizacji stwierdzono znaczne zmniejszenie wymiaru ropni wątroby. Przypadek konsultowano 2 razy bakteriologicznie (zaakceptowano leczenie), a wyniki badań obrazowych przesłano na konsylium chirurgiczne, gdzie potwierdzono skuteczność leczenia farmakologicznego i nie zakwalifikowano chorego do leczenia operacyjnego. W obserwacji 8-miesięcznej nie stwierdzono nawrotu choroby, a w obrazie tomografii komputerowej jamy brzusznej opisano jedynie zmiany bliznowate w wątrobie.