Krytyczne pamięcioznawstwo a obowiązki polskie. W stronę pamięci wystarczająco dobrej (z inspiracji "Fałszerzami pieprzu" Moniki Sznajderman)

Abstract

Autorka analizuje książkę Moniki Sznajderman Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna w perspektywie postpamięci, uwzględnia również elementy, o jakie ten projekt pamięciowo-literacki uzupełnia postpamięciow kanon. Interpretacja tego utworu i jego recepcji jest punktem wyjścia do rozważań nad strukturą polskiej kultury pamięci, ujmowaną w kategoriach różnorodnych zestawów zobowiązań do spełnienia, oraz nad możliwością ich modyfikowania. Zidentyfikowane zostają „obowiązki polskie”, na ogół rozumiane jako związane z autoafirmacyjnym wymiarem wspólnotowego pamiętania, oraz obowiązki „rozliczeniowe”, krytyczne bądź wynikające z dziedziczenia Zagłady; celem tekstu jest zarysowanie możliwości przeformułowania tak zakreślonej opozycji.