Koncepcja przedawnienia kanonicznego. Uwagi prawnoporównawcze i teoretycznoprawne do kan. 197 KPK (kan. 1540 KKKW), ze szczególnym uwzględnieniem kanonizowanej ustawy polskiej

Abstract

Treść: Wstęp. -1. Zdolność wspólnoty do przyjęcia prawa. -2. Zamiar wprowadzenia prawa przez wspólnotę. -Zakończenie. WstępW obszarze regulacji dotyczących zwyczaju prawnego (kann. 23 -28 KPK) znajduje się kan. 25 KPK, w którym Ustawodawca sprecyzował warunki odnoszące się do wspólnoty wprowadzającej zwyczaj w systemie kanonicznym. Pierwszy z nich, mający charakter obiektywny, został zawarty w normatywnym stwierdzeniu, iż może to uczynić społeczność zdolna przynajmniej do przyjęcia prawa; drugi z kolei o walorze subiektywnym wiąże się z intencją, mianowicie, został on określony jako zamiar wprowadzenia prawa. Zdolność wspólnoty do przyjęcia prawaWymóg obiektywny odnoszący się do wspólnoty skodyfikowany w kan. 25 KPK w doktrynie po raz pierwszy w tej formie został sformułowany przez F. Suareza 1 . W takiej postaci został on przejęty przez Prawodawcę w kodyfikacji pio-benedyktyńskiej (kan. 26 KPK). W myśl kan. 25 KPK Tylko ten zwyczaj uzyskuje moc ustawy […] który jest zachowywany […] przez wspólnotę zdolną przynajmniej do jego przyjęcia. Na marginesie należy dodać, iż z podobnym zwrotem normatywnym spotykamy się w kan. 29 KPK z 1983 r., dotyczącym dekretów ogólnych.