Klasztor w Ołoboku w badaniach archeologicznych roku 1997

Abstract

A lek sa n d er A n d rzejew sk i, L e s z e k K a jze r, M a rcin L e w a n d o w ski KLASZTOR W OŁOBOKU W BADANIACH ARCHEO LOG ICZNYCH ROKU 1997 I Klasztor w Ołoboku, choć od dawna interesował badaczy, nie posiada nowoczesnej monografii historycznej. M iejscowość wymieniona została po raz pierwszy pod datą 1207 r., kiedy to J. D ługosz zanotował, że w kościele w Ołoboku arcybiskup gnieźnieński (Henryk Kietlicz) miał konsekrować kanonika wrocławskiego Wawrzyńca na biskupa wrocławskiego1. Informacja ta ma sporą literaturę, sugerując też, że już przed tą datą znajdował się tu kościół2. Według H. Likowskiego decyzja o powstaniu nowego konwentu związana była z powrotem w 1210 r. Henryka Kietlicza z Rzymu3. M imo że w literaturze początki klasztoru odnosi się generalnie do lat 1211-1213, to sprawa jest dość skomplikowana, gdyż J. Trawkowski zwrócił uwagę, iż przed 1211 r. funkcjonował tu (a więc wcześniej niż założenie cysterek) konwent premonstratensów, czyli norbertanów4. Być może była to filia klasztoru na Zwierzyńcu pod Krakowem. Zdaniem H. Likowskiego, a ostatnio A. Wędzkiego, przywilej fundacyjny dla cysterek opatrzony datą 20 października 1213 r. jest falsyfikatem (pochodzącym z końca XIII w.), którego 1 Jana D ł u g o s z a , R oczniki..., ks. piąta i szósta, Warszawa 1975, s. 253. A . W ę d z k i , Region ostrow ski iv średniowieczu, [w:] O strów W ielkopolski. Dzieje m iasta i regionu,

O kaflach z Modliszewic czyli o piecach elity czasów wazowskich

“…Obiekt ten traktowaae nale¿y jako poznany od strony architektury dziêki badaniom i rekonstrukcji Adama Mi³obêdzkiego, a zapomniany przez archeologów, gdy¿ ruchome materia³y zabytkowe z tych prac nigdy nie zosta³y opublikowane, a w dodatku uleg³y po czêoeci zagubieniu 22 . Planowane przez miejscowe w³adze uczytelnienie zamku jako atrakcji turystycznej spowodo-wa³o, ¿e w 2005 r. autor niniejszego tekstu mia³ okazjê przeprowadziae w pó³nocnej partii zamku badania archeologiczno-architektoniczne zmierzaj¹ce do odkrycia koron tamtejszych wie¿, przeznaczonych do ewentualnego uczytelnienia 23 . Przy okazji znaleziono trochê interesuj¹cych kai, a w tym i okazy bia³o-granatowe, które ³¹czyae nale¿y z tzw.…”