“…Ancak bu sayede çocukların sahip olduk-ları bilgiler ve birikimler yeni öğrenme deneyimleri yaşayabilmeleri açısından birer fırsata dönüştürülebilir (QSA, 2006). Erken matematik eğitiminin bir boyutu olarak ele alınabilecek olan erken geometri eğitimi açısından bakıldığında, bebekler doğdukları andan itibaren çevreleri ile yaşadıkları etkileşimler, ebeveyn veya bakım sunan yetişkinlerce ta-şınması ve hareket ettirilmesi ve sonrasında yürümeye başlaması ile kendi çabaları ile dünyayı keşfetme süreçlerinde, (Doverborg ve Pramling-Samuelsson, 2001) içinde bulundukları doğal ve yapılandırılmış çevre ile olan etkileşimlerinde (Charlesworth ve Lind, 2010) çocuklar formal eğitim ortamlarına gelmeden önce geometrik kavramlar ve ilişkiler açı-sından belirli düzeyde bilgi sahibi olmakta ve çeşitli anlayışlar geliştirmektedir (Alisinanoğlu, Kesicioğlu ve Mart, 2013;Altun ve Kırcal, 1999;Aslan, 2004;Chiang, 2013;Clements ve Battista, 1992;Clements, Swaminathan, Hannibal ve Sarama, 1999;Clements ve Sarama, 2000;Hannibal, 1999;Gal ve Linchevski, 2010;Maier ve Benz, 2012;Satlow ve Newcombe, 1998). Amerikan Ulusal Matematik Öğretmenleri Konseyi'nin belirlediği standartlara göre 0-3 yaş aralı-ğındaki çocukların geometrik şekilleri tanımaları, çevrelerinden geometrik şekillere benzer özelliklerdeki nesneleri göstermeleri; 4-6 yaş aralığındaki çocukların ise geometrik şekilleri tanıyıp çevrelerinden örnekler vermelerine ek olarak şekilleri farklı duruş ve formlarından bağımsız bir şekilde tanımaları, temel şekillerin dışındaki bazı çokgenleri ve bazı 3 boyutlu geometrik formları tanımaları beklenir (NCTM, 2006).…”