Helping Patients by Analyzing Self-Criticism

Abstract

This paper is addressed to patients' need for help with punitive self-critical attitudes. Such help has not always been sufficiently provided by psychoanalysts, owing to an unrecognized failure of neutrality. Historically, a gradual overemphasis on the concept of an unconscious sense of guilt has acted as a barrier to the appreciation of shame. An alternative concept, punitive unconscious self-criticism, which stands in contrast to constructive self-criticism and is common to the painful affects of guilt, shame, humiliation, and depression, can facilitate helpful analytic treatment. Heinz Kohut's contributions are examined. His analytic stance is differentiated from his theories of development. In the former, characterized by an affirmative attitude, he takes a position of functional neutrality toward shame and pays consistent though unstated attention to the effects of punitive unconscious self-criticism. The affirmative attitude can be employed without adoption of Kohut's self psychology, i.e., without abandoning the basic psychoanalytic approach to mental conflict and development. The concept of punitive unconscious self-criticism and the concept of divergent conflict, provide sufficient explanatory power. Clinical examples are used to illustrate these ideas.

Psychotherapie bij depressie

“…Ernst van MDD en Intent-to-treat remission rates (gegevens van Elkin en anderen 1989 Kris (1990), op het verminderen van onbewuste, bestraffende zelfkritiek (punitive unconscious self-criticism). Men kan ook zeggen, in termen van de Ego-psychologie: het therapeutische effect van duidingen ligt in het milder stemmen van het super-ego.…”

“…Wat is die andere weg? Een adequate steunende attitude en techniek kenmerken zich, aldus Kris (1990), door functional neutrality. Functioneel-neutraal is een niet neutrale, maar juist validerende benadering, die rekening houdt met en tegenwicht biedt aan het punitive self-criticism van de patie¨nt.…”

Doen en laten bij psychoanalytische therapievormen: een verkenning van het werk van Anton Kris

“…Een belangrijk deel van het antwoord op deze vraag vonden wij in het werk van Anton Kris (1976Kris ( , 1977Kris ( , 1979Kris ( , 1982Kris ( , 1983aKris ( , 1983bKris ( , 1984Kris ( , 1985aKris ( , 1987Kris ( , 1988Kris ( , 1990aKris ( , 1990bKris ( , 1992aKris ( , 1992bKris ( , 1992c. Als zoon van twee psychoanalytici, van wie e´e´n wereldberoemd (Ernst Kris), kwam hij relatief jong in aanraking met de metapsychologische leerstellingen, die in de jaren zestig in psychoanalytische kringen in de Verenigde Staten vaak werden gehanteerd als geloofsovertuigingen.…”

“…(Kris, 1982(Kris, , 1985b(Kris, , 1990a(Kris, , 1990b(Kris, , 1992. Omdat wij zowel vertalend als samenvattend te werk gaan bestaat het gevaar dat onduidelijk wordt waar wij de visie van Anton Kris verwoorden, en waar wij onze eigen bijdrage naar voren brengen.…”

“…Volgens het structurele gezichtspunt zou onbewuste straffende zelfkritiek vallen onder de pathologie van het Super-Ego (Kris, 1990a), en verantwoordelijk zijn voor wat men de 'weerstand van het Super-Ego' noemt (Kris, 1987).…”