“…Bu modelde temel olarak 'dönüştürücü' ve 'bilgilendirici' olmak üzere iki tür yaratıcı mesaj stratejisi yer almakta olup her iki mesaj stratejisi de kendi içinde üç mesaj stratejisine ayrılmaktadır. Toplamda altı mesaj stratejisini barındıran bu modelden faydalanarak alanyazında birçok çalışma basılı reklamlar (Chen & Taylor, 2012;Nowakowski & Nowakowska, 2016;James, 2011;Lee, Taylor, & Chung, 2011;Beane, 2013;Ziemba, 2013), TV reklamları (Tsai & Lancaster, 2013;Deng, Ekachai, & Pokrywczynski, 2020;Ju & Park, 2015;Park, Shoieb, & Taylor, 2017;Uluğ Yurttaş & Özkoçak, 2020;Morrison & White, 2000), sosyal reklamlar (Deng, Ekachai, & Pokrywczynski, 2020;Lancaster, 2010), viral reklamlar (Golan & Zaidner, 2008), sosyal medya reklamları (Shin & Lee, 2015;Yfantidou, Riskos, & Tsourvakas, 2017) başta olmak üzere sosyal medya hesaplarındaki içerikleri (Daniel Jr., Crawford Jackson, & Westerman, 2018;Zengin & Zengin, 2020;Ashley & Tuten, 2015;Aktaş & Şener, 2019;Jenkins, 2018) ve internet sitelerini (Ahn, Wu, & Taylor, 2013;Taylor, 2015) kullandıkları mesaj stratejileri açısından incelemeye tabi tutmuştur. Pek çok ortamda farklı medya ürünlerindeki içerikleri incelemeye olanak tanıdığı kanıtlanmış bu modelden faydalanarak COVID-19 pandemisinin yarattığı kriz ortamında reklamverenlerin ürettikleri ve en çok izlenen reklamlarında ne tür yaratıcı mesaj stratejilerini kullandıklarını ortaya çıkarmak, reklamverenlerin kriz stratejilerine yönelik bir izlenim edinmeye olanak tanıyacak ve bu alanda çalışma yapan akademi ve uygulayıcılara yol gösterici olacaktır.…”