STRESZCZENIECelem opracowania była identyfikacja głównych elementów układów ruralistycznych i określenie przemian zachodzących w kompozycji i zagospodarowaniu przestrzennym wsi mazowieckiej w XX i XXI w. Aby zrealizować założony cel wytypowano 5 poligonów badawczych, o ich wyborze zadecydowały następujące kryteria: przynależność administracyjna do powiatu siedleckiego, położenie na terenie historycznego Mazowsza Wschodniego, dostępność komunikacyjna, zasób dziedzictwa kulturowego, proweniencja układu. Pragmatyka badawcza objęła przegląd literatury dotyczący układów ruralistycznych, przekształceń obszarów wiejskich w Polsce oraz tożsamości wsi mazowieckiej. Dla każdej z wytypowanych wsi na podstawie map topograficznych, wizji terenowej oraz źródeł pisanych wytyczono cztery fazy obejmujące: okres międzywojenny, lata 1950-1960, czas transformacji ustrojowej oraz etap po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Okresy te uznane zostały za kluczowe dla struktury funkcjonalnoprzestrzennej i polityki przestrzennej w Polsce. Wyniki badań potwierdziły, że układy ruralistyczne uległy dużym zmianom, zarówno pod względem zagospodarowania jak i pełnionych funkcji. Za główne determinanty przekształceń wsi Mazowsza Wschodniego uznać należy zmianę stylu życia, słabnącą rolę rolnictwa oraz rozwój infrastruktury powiązany z dostępem do unijnych źródeł finansowania. Wiele ze zidentyfikowanych zmian negatywnie wpływa na tożsamość wsi, narażając ją na degradację przestrzenno-krajobrazową i utracenie pierwotnych cech. Artykuł prezentuje wyniki analiz podjętych w ramach pracy magisterskiej z 2016 r. na kierunku gospodarka przestrzenna.
WprowadzeniePrzegląd socjologicznych [Grabski 1936;Gorlach 2004;Halamska 2011], ekonomicznych [Rosner 2007] i geograficznych [Bański 2002; interpretacji pojęcia wsi wskazuje na jego ogromną pojemność. Termin "wieś" obejmuje nie tylko styl życia, strukturę gospodarki, sposób zagospodarowania przestrzeni, związek z przyrodą, ale jest to także kategoria symboliczna, mająca duże znaczenie w kulturze i życiu społecznym. W Polsce wieś jest ważnym elementem tożsamości narodowej i dziedzictwa kulturowego. Według GUS jest to "jednostka osadnicza o zwartej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta". Wieś przez długi okres mocno wpisywana była w problematykę rolnictwa. Z tego powodu, mimo pewnych odrębności definicyjnych, większość autorów odwołuje się właśnie do jej rolniczych tradycji, uznając związek wsi z rolnictwem za jeden z najważniejszych wyróżników wsi [Podedworna 2006;Bański 2010;Wójcik 2012]. J. Tkocz [1998] formułując definicję wsi zwraca uwagę na jej atrybuty takie jak: granice wyznaczające terytorium, rozłóg ziemi i zagrody. Elementy te tworzą całość w przestrzeni, w której występują pewne więzy społeczne oraz uprawnienia prawne.