Functional Foods and its Role in Improving Oral Health

Abstract

Functional foods are foods or dietary components that may provide a health benefit beyond basic nutrition. Biologically active components in functional foods may impart health benefits or desirable physiological effects. Oral diseases are lifestyle related and diet plays a major role. Various foods are found to have role in improving oral health. In this article the most explored functional foods like tea, grapes, coffee, garlic and its role in oral health are discussed. Tea (Camellia sinensis) and is the most popular beverage consumed by human society worldwide, second only to water. Tea has anti-cariogenic potential by inhibiting biofilm formation, acid production and also studies have shown tea has a preventive effect on periodontal disease. Garlic is known for its medicinal property all over the world, it prevents dental caries, periodontal disease. as well as shown positive results in the treatment of Candiidasis. Coffee is another beverage which has preventive effects on dental caries and oral cancer. Grapes are another such functional food which has preventive effects on dental caries, periodontal disease, as well as remineralization potential. These functional foods lack sound evidence to be recommended as part of health care. The people consuming these foods must realize that functional foods are not a "magic bullet" or a panacea for poor health habits. Functional foods can become part of an effective strategy to maximize health and reduce disease risk by addressing all these issues.

Επίδραση Της Διατροφής Και ΄άλλων Παραγόντων Σε Χαρακτηριστικούς Μικροοργανισμούς Της Χλωρίδας Του Στόματος

“…Τα συστατικά τους εμποδίζουν την εκδήλωση ή την πρόοδο των στοματικών νόσων (τερηδόνα, περιοδοντοπάθειες, οδοντική διάβρωση) 723 , βοηθώντας στη βελτίωση της στοματικής υγείας. Ενδεικτικά θα επεκταθούμε στις ιδιότητες των πιο διαδεδομένων λειτουργικών τροφίμων 724 .…”

“…Το τσάι είναι υδαρές προϊόν, το οποίο προέρχεται από τα αποξηραμένα φύλλα του φυτού Camellia Sinensis που ανήκει στην οικογένεια Theacheae (θεΐδες) 725 . Αποτελεί το δεύτερο μετά το νερό πιο συχνό ρόφημα παγκοσμίως 726 και την πλουσιότερη πηγή πολυφαινολών 727 . Το τσάι διακρίνεται σε τρεις τύπους ανάλογα με την επεξεργασία του: α) μη ζυμούμενο πράσινο τσάι, το οποίο προκύπτει μέσω ξήρανσης και κατεργασίας με ατμό των φρέσκων φύλλων με συνέπεια την απενεργοποίηση της οξείδωσης των πολυφαινολών 728 , β) ημιζυμούμενο (oolong), το οποίο προκύπτει από τη μερική οξείδωση των φύλλων 729 και γ) ζυμούμενο μαύρο τσάι, το οποίο πριν την ξήρανση και την άτμιση υπόκειται σε εκτεταμένη ζύμωση, επιτρέποντας τη δράση των φαινολοξειδασών ώστε να οξειδώσουν τις πολυφαινόλες 730 .…”

“…Η χαρακτηριστική ιδιότητα του πράσινου τσαγιού ενάντια στην τερηδόνα οφείλεται όχι τόσο στο φθόριο που περιέχει, αλλά στις πολυφαινόλες 738 και κυρίως στη γαλλική επιγαλοκατεχίνη, η οποία αναστέλλει την ανάπτυξη των S. mutans και S. sorbinus και επεμβαίνει στα διάφορα στάδια σχηματισμού της τερηδόνας 739 . Έτσι, αναστέλλεται η βιωσιμότητα των βακτηρίων, η δραστηριότητα της γλυκοσυλτρανσφεράσης, η παραγωγή των οξέων, η προσκόλληση των βακτηρίων και η δραστηριότητα της σιελικής αμυλάσης 740 .…”

“…Έτσι, αναστέλλεται η βιωσιμότητα των βακτηρίων, η δραστηριότητα της γλυκοσυλτρανσφεράσης, η παραγωγή των οξέων, η προσκόλληση των βακτηρίων και η δραστηριότητα της σιελικής αμυλάσης 740 . Προστατευτικός θεωρείται και ο ρόλος του τσαγιού στην ανάπτυξη των περιοδοντικών παθήσεων, εφόσον αναστέλλεται ο σχηματισμός του βιοφίλμ 741 .…”

“…Η γλυκύτητα των σταφίδων οφείλεται στη γλυκόζη και φρουκτόζη, η δε ζάχαρη είναι ανύπαρκτη 752 . Τα αντιμικροβιακά συστατικά των σταφίδων έχουν την ιδιότητα να εμποδίζουν την ανάπτυξη και τη μολυσματικότητα των παθογόνων της στοματικής κοιλότητας 753 . Το ελαϊονολικό οξύ, η ελαιολική αλδεΰδη, το λινολεϊκό οξύ, το λινολενικό οξύ, η μπετουλίνη, το μπετουλινικό οξύ, η ρουτίνη, η β-σιτοστερόλη και η β-γλυκοσοδική σιτοστερόλη αποτελούν συστατικά των σταφυλιών, τα οποία αναστέλλουν την ανάπτυξη και δραστηριότητα δύο βασικών παθογόνων βακτηρίων της στοματικής κοιλότητας, του τερηδονογόνου S. mutans και του περιοδοντοπαθογόνου P. gingivalis.…”