Frontal Sinuses for Identification: Qualityof Classifications, Possible Error and Potential Corrections

Abstract

Many studies have examined the characteristics of the frontal sinuses and their use for forensic purposes, particularly when an individual is edentulous. One of the most widespread classification systems is that proposed by Yoshino et al. The aim of this study was to improve the performance of Yoshino's method for identifying unknown skeletal remains by replacing the first two morphological items, frontal sinus size and bilateral asymmetry, by SOR1 =left frontal sinus area/left orbit area, and SOR2 =right frontal sinus area/right orbit area. According to the bivariate distribution of SOR=(SOR1, SOR2) and available data, we also estimated the probability of positive misclassification.

Cone-beam Computed Tomography Analysis of the Frontal Sinus in Forensic Investigation

“…Their development is fast until puberty and normally is completed by 20 years old. There are many factors that can modify the normal morphology of the frontal sinus, for instance: athletes -the higher ventilation during the exercises favors an increase the intern pressure of cavities, leading to a hyperpneumatization in addition to pathologies, severe infections, tumors and fractures (Cameriere et al, 2005;da Silva et al, 2009;Silva et al). Generally, the frontal sinuses are bigger in men than women and have their contours delimited according to environment influence and individual genetics (Quatrehomme et al).…”

Indication and limitations of using palatal rugae for personal identification in edentulous cases

“…For edentulous victims, some identification methods are available, such as comparing the anatomy of the paranasal sinuses [1] and comparing bony patterns seen on radiographs [2]. Furthermore, the victims' dentures themselves, which are usually found inside their mouth or within their homes, can provide us with more personal information with regard to denture making, denture materials, and their unique shapes, for use as antemortem data or postmortem evidence [3].…”

Bilgisayarlı Tomografi ile Frontal Sinüs Morfometrik Analizinin Cinsiyet Belirlenmesinde Kullanımı

“…Kafatası mevcut ise %92, pelvis varlığında %95 ve her ikisinin varlığında %98 oranlarında doğruluk elde edilebilir (13). İskeletin bütün-lüğünü kaybettiği her türlü durumda kafatası bütünlü-ğünü koruyabilmesi ve özellikle sinüs yapılarının kafa içi yerleşim avantajları ile travmatik etkilerden daha fazla korunması önemlidir (3)(4)(5)(6)(7)(8). Modern tıp uygulamalarında giderek daha sıklıkta uygulanan CT ince kesit avantajı, yüksek çözünürlük ve üç boyutlu modelleme avantajı ile iskelet sistemi ile ilgili ayrıntılı bilgiler sunmaktadır.…”

“…Cinsiyet tespiti kimliklendirmenin önemli bir aşamasıdır ve özellikle kraniyofasiyal morfometrik incelemeler; iskelet kalıntı-larının ileri derecede bütünlüğünü kaybettiği durumlarda ön planda değerlendirilir (3). Kraniyofasiyal alanda frontal sinüs bireye özgü yapıdadır ve anatomik yapısı ağır patolojik durumlar (travma, ağır infeksiyon, cerrahi girişim vb) dışında 18 yaş sonrası değişim göstermez (4)(5)(6)(7)(8). Frontal sinüs anatomisi, kademeli pnömatizasyonun atrofik değişikliklerden oluştuğu ileri yaşlara kadar yaşam boyunca stabil kalır (9).…”