Facial hyperpigmentations and their management

Abstract

ÖZ GİRİŞDeriye rengini keratinositler ve melanositlerdeki melanin pigmenti verir. Bunun yanında, stratum korneumun kalınlığı, damar yapısı, karotenoid gibi eksojen pigmentlerin varlığı da etkilidir. Deri hiperpigmentasyonu, melanositlerin sayı ve fonksiyonlarındaki artış ya da deriye renk veren diğer maddelerin birikimi sonucu ortaya çıkar (1) .Hiperpigmentasyon epidermiste, dermiste ya da her iki alanda melanin miktarındaki artışı tariflemek için kullanılan bir terimdir. Birçok faktör fasiyal hiperpigmentasyon nedeni olabilmekte ve pigment artışı lokal bir durum olabileceği gibi jeneralize bir hastalığın komponenti olarak da karşımıza çıkabilmektedir (2) .Hiperpigmentasyon, hasta yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyen kozmetik bir sorundur. Çoğunlukla orta yaş kadın hastaları etkileyen bu patoloji dermatologlar için ciddi tedavi güçlüğü oluşturan bir antitedir (3) . Her ne kadar melazma fasiyal hiperpigmentasyon en sık nedeni olarak karşımıza çıksa da, ashy dermatozu, Riehl'in melanozisi, Civatte'nin poikiloderması, Brock'un peribukkal eritrozisi, ilaçla indüklenen ve postinflamatuar hiperpigmentasyon gibi birçok formu mevcuttur (4,5) .Bu makalede, kliniklerimizde en sık görülen kazanılmış hiperpigmentasyon nedenleri olan melazma, postinflamatuar hiperpigmentasyon (PİH), efelid ve lentigolar üzerinde durulacaktır. MELAZMADerinin en sık karşılaşılan hipermelanozisi olan melazma, güneş maruziyeti olan deride (özellikle yüzde) gelişen, rengi açık kahveden koyu kahve tonlarına değişebilen, düzensiz sınırlı yama ve maküller ile karakterizedir (6) . Epidemiyoloji ve EtiyolojiMelazmanın gerçek insidansı bilinmemektedir. Kadınlarda daha yaygındır. Bildirilen olguların yalnızca %10'unu erkekler oluşturmaktadır. Özellikle 3.-4. dekatta sıktır. Tüm deri tiplerinde gelişebilir, ancak Fitzpatrick deri tipi 4-5 olan ve yoğun ultraviyole (UV) radyasyo-

The association between low serum Vitamin B12 levels and hyperpigmentation on patients who use Isotretinonin

“…O-ISO and glycolic acid combination results in an increased risk of hyperpigmentation, which is also associated with postinflammatory pigmentation[14,15]. Cytokines along with mediators such as leukotrienes, prostaglandins and thromboxanes are responsible for post-inflammatory hyperpigmentation[18,19].Exposure to sunlight, results in proopiomelanocortinderived peptides to cause hyperpigmentation by stimulating pigmentation in exposed areas[20].In the study, 13.9% of participants developed hyperpigmentation after six months of O-ISO use.The reason for a higher percent of hyperpigmentation than what is reported in the literature may be the cumulative effect resulting from the 6-month of O-ISO use, impaired enzyme metabolism and increase in post-inflammatory reactions. The high altitude at the site where the study was conducted and the arrival angle of sunlight may have contributed to the high frequency of hyperpigmentation.…”