Evaluation of Research-Extension-Farmer Relations in Viticulture: The Case Study of Isparta, Burdur and Antalya Provinces, Turkey

Abstract

2017-2018 yılları arasında yürütülen bu çalışmada, Türkiye bağcılığında önemli yere sahip Isparta, Burdur, Antalya illerinde bağ yetiştiriciliğiyle uğraşan çiftçi, yayım teşkilatı ve araştırma kuruluşlarının bağcılık eksenli ilişkilerinin belirlenmesi ve sektör paydaşları arasındaki işbirliğinin güçlendirilmesine yönelik öneriler geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla bağcılık yapan çiftçiler, kamu ve özel sektör yayımcıları ile ilgili illerde bulunan üniversite ve araştırma enstitülerinde bağcılık konusunda çalışma yürüten öğretim üyeleri ve araştırmacıların katılımı ile Odak Grup Toplantısı (OGT) gerçekleştirilmiştir. Yapılan toplantıda, sektör paydaşlarına, bağ yetiştiriciliğinde bölgedeki mevcut durum ve sorunlara ilişkin toplantı öncesinde hazırlanmış olan sorular yöneltilerek konunun tartışılması sağlanmıştır. Çalışmada, araştırma-yayım-çiftçi arasındaki ilişkiler, bağcılık özelinde ele alınmış olsa da, elde edilen sonuçlar ve yapılan öneriler, tüm tarımsal faaliyetlerde sektör paydaşları arasındaki işbirliğinin güçlendirilmesi gerektiğini ve yayımın önemini bir kez daha göstermiştir. Bu nedenle çalışmada bağcılığı, konu açısından örnek tarımsal faaliyet olarak değerlendirmek mümkündür.

Orta Anadolu Tarım Havzasında ÇMVA Sistemine Göre Tarım İşletmelerinin Standart Faaliyet Sonuçlarının Tespiti

“…Isparta ili Eğirdir ilçesinde yapılan bir çalışmada, incelenen tüm işletmeler ortalamasında toplam çıktının 54.665,12TL olduğu belirlenmiştir. Aynı çalışmada toplam çıktı içinde, toplam masrafların payı %63,93, net çiftlik gelirinin payı ise %36,07 olarak belirlenmiştir (Emre, 2010). Tokat ili Kazova bölgesinde yapılan bir çalışmada, işletmeler ortalamasında toplam çıktının 47.582,37TL olduğu ve toplam çıktı içerisinde toplam masrafların payının %63,20, net çiftlik gelirinin payının ise %36,80 olduğu belirlenmiştir (Korkmaz,2014).…”

“…Bu durum işletmelerin zararda olduğunu göstermiştir. İşletme ekonomik büyüklük grupları büyüdükçe net çiftlik gelirinde artış gözlenmiş, işletmelerin ekonomik büyüklük sınıfı arttıkça daha karlı oldukları tespit edilmiştir (Emre 2010). Tokat ilinde yapılan bir çalışmada ise net çiftlik geliri %18,42 ile %36,13 arasında değişmekte olup, işletmeler ortalamasında %36,80 bulunmuş olup en yüksek net çiftlik gelirine sahip olan grubunun 16-40 ESU ekonomik büyüklük grubunda yer alan işletmeler olduğu belirlenmiştir (Korkmaz,2014) İncelenen işletmeler işletme net katma değeri kriterine göre karşılaştırıldığında, %73,48 ile en yüksek işletme net katma değer oranına sahip olan işletmelerin uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği işletmeleri olduğu ve bunu %66,84 oranıyla karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği işletmelerinin, %65,42 ile uzmanlaşmış bahçecilik işletmelerinin ve %64,72 ile uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği işletmelerinin takip ettiği belirlenmiştir.…”