Η επίδραση της ερυθροποιητίνης στην οξεία νεφρική ισχαιμία. Πειραματική μελέτη σε επίμυες.Η ερυθροποιητίνη (ΕΡΟ) εμφανίζει πλειοτροπικές ιδιότητες. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης της ΕΡΟ στην οξεία νεφρική ισχαιμία/επαναιμάτωση (ΝΙ/Ε). Άρρενες επίμυες Wistar υποβλήθηκαν σε αμφοτερόπλευρη NΙ/Ε 45 λεπτών. Χωρίστηκαν τυχαία στις ομάδες Ι/Ε (n=34) και EPΟ (χορήγηση 500 IU/kg, i.p, 20 λεπτά πριν την ισχαιμία, n=36). Σε κάθε ομάδα ορίστηκαν τρεις υποομάδες, στις οποίες η επαναιμάτωση ολοκληρώθηκε στις 6, 24 και 48 ώρες αντίστοιχα. Χειρουργηθέντες επίμυες που δεν υποβλήθηκαν σε ισχαιμία αποτέλεσαν τους μάρτυρες (n=10). Η νεφρική βλάβη εκτιμήθηκε με βιοχημικούς δείκτες (ουρία και κρεατινίνη) και διαβάθμιση της έκτασης της σωληναριακής βλάβης. Η έκφραση των Cyt c, nNOS, iNOS, eNOS και COX-2 μελετήθηκε ανοσοϊστοχημικά και των Fas/FasL, nNOS και Cyt c με RT-PCR. Η ΝΙ/Ε προκάλεσε επιδείνωση των βιοχημικών δεικτών και εγκατάσταση ιστολογικών αλλοιώσεων. Στην ομάδα EPΟ διαπιστώθηκαν χαμηλότερες τιμές βιοχημικών δεικτών και μικρότερης έκτασης σωληναριακή βλάβη (p<0,05). mRNA των Fas/FasL και Cyt c απομονώθηκαν από τους φυσιολογικούς νεφρούς. Το Fas/FasL mRNA δεν μεταβλήθηκε στις δύο ομάδες. Η ΝΙ/Ε προκάλεσε αύξηση της γονιδιακής και πρωτεϊνικής έκφρασης του Cyt c (κυρίως στις 48 και στις 6 ώρες αντίστοιχα). Η ΕΡΟ μείωσε την γονιδιακή έκφραση του Cyt c στις 48 ώρες, ενώ περιόρισε την πρωτεϊνική έκφρασή του κυρίως στις 6 ώρες. Η έκφραση της nNOS στους φυσιολογικούς νεφρούς μειώθηκε σημαντικά στις 6 ώρες επαναιμάτωσης, ενώ στη συνέχεια έτεινε να αποκατασταθεί. Η ΕΡΟ διατήρησε την έκφραση της nNOS στις 6 ώρες στα επίπεδα των μαρτύρων. Περιορισμένη έκφραση της iNOS παρατηρείται στους φυσιολογικούς νεφρούς. Η iNOS ανοσοαντίδραση αυξήθηκε σταδιακά από τις 6 στις 24 ώρες επαναιμάτωσης στα σωληνάρια και αγγεία. Η ΕΡΟ περιόρισε την ένταση της iNOS έκφρασης μεταϊσχαιμικά. Η eNOS εκφράζεται στα φυσιολογικά σωληνάρια και αγγεία. Επαγωγή της σημειώθηκε στις 6 και 24 ώρες στην ομάδα Ι/Ε, ενώ στην ΕΡΟ ήταν εμφανής μόνο στις 24 και στους ιστούς με μεγάλη βλάβη. Η COX-2 εκφράζεται φυσιολογικά σε πυκνές κηλίδες και σωληνάρια. Επαγωγή της σημειώθηκε στις 6 ώρες επαναιμάτωσης, η οποία στη συνέχεια υποχώρησε. Η ΕΡΟ περιόρισε αυτήν την επαγωγική αιχμή της COX-2 των 6 ωρών. Συμπερασματικά, η χορήγηση της ΕΡΟ ήταν νεφροπροστατευτική. Η ΝΙ/Ε και η ΕΡΟ δεν επηρέασαν την έκφραση των Fas/FasL. Η πρώιμη επαγωγή του Cyt c υποδηλώνει συμμετοχή του στην μεταγενέστερη εγκατάσταση βλάβης. Η ευεργετική δράση της ΕΡΟ εκδηλώνεται μέσω του ενδογενούς αποπτωτικού μονοπατιού. Η nNOS συμμετέχει στη φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Η πρώιμη εξασθένιση της μετά την ισχαιμία, εκτός από επακόλουθο της βλάβης, είναι πιθανά άμεσα επιζήμια. Η επαγωγική δράση της ΕΡΟ στην nNOS συσχετίζεται με αυξημένο αριθμό βιώσιμων σωληναρίων. Η μεταϊσχαιμική επαγωγή της iNOS συνδέθηκε με την εγκατάσταση σωληναριακής βλάβης. Η εξασθένιση της iNOS από την ΕΡΟ είναι αποτέλεσμα των αντιφλεγμονωδών και αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων της. Η αύξηση της eNOS στη ΝΙ/Ε υποχώρησε μετά την εγκατάσταση σοβαρής βλάβης. Η δράση της ΕΡΟ δεν συσχετίζεται άμεσα με την eNOS. Η COX-2 συμμετέχει στους ομοιοστατικούς νεφρικούς μηχανισμούς. Η επαγωγή της στη ΝΙ/Ε ερμηνεύεται ως περαιτέρω ενεργοποίηση αυτών των μηχανισμών ή/και ως πυροδότηση φλεγμονής. Η ευεργετική δράση της ΕΡΟ περιορίζει την κινητοποίηση των μηχανισμών ομοιόστασης ή/και τον επιβλαβή ρόλο της COX-2.