Badanie elektromiograficzne (EMG), polegające na pomiarze sygnału elektrycznego wytworzonego przez mięsień w trakcie skurczu oraz ocenie czasu trwania potencjału, jego amplitudy i kształtu, znajduje zastosowanie w stomatologii (1). Poddawany analizie jest zarówno zapis spoczynkowy, jak i wysiłkowy jednostki motorycznej. Podczas niewielkiego i umiarkowanego wysiłku zdrowego mięśnia rejestrowane są pojedyncze potencjały jednostki ruchowej. Aktywność mechaniczną mięśnia poprzedza rejestracja aktywności elektrycznejjest to opóźnienie elektromechaniczne (EMD), które zależy m.in. od temperatury i struktury Streszczenie Elektromiografia powierzchniowa umożliwia w nieinwazyjny i niebolesny sposób pomiar potencjału elektrycznego mięśni. W stomatologii znajduje zastosowanie zarówno w diagnostyce, ocenie przebiegu leczenia, jak i badaniach epidemiologicznych. Metoda ta często wykorzystywana jest w badaniach dotyczących bruksizmu i dysfunkcji narządu żucia oraz kontroli leczenia ortodontycznego i protetycznego. Celem pracy było przedstawienie głównych zastosowań elektromiografii powierzchniowej w stomatologii.