Einführung

Δυναμική Ανάλυση Και Ανάπτυξη Μεθόδων Διάγνωσης Σφαλμάτων Ελεγχόμενου Κινητήριου Συστήματος Αποτελούμενου Από Ασύγχρονη Μηχανή Δακτυλιοφόρου Δρομέα Και Ηλεκτρονικούς Μετατροπείς Ισχύος

“…Η ανάπτυξη των µηχανών εναλλασσόµενου ρεύµατος ξεκινά από τις εργασίες και τις ευρεσιτεχνίες των Galileo Ferraris το 1885, Nikola Tesla τα έτη 1887 και 1888, και Michael von Dolivo-Dobrowolsky το έτος 1889 [15], [16], [36]. Ο τελευταίος µάλιστα κατασκεύασε το 1889 για λογαριασµό της εταιρείας Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft Berlin (AEG) τον πρώτο τριφασικό ασύγχρονο κινητήρα βραχυκυκλωµένου κλωβού, ο οποίος θεωρείται µέχρι σήµερα ο απλούστερος κατασκευαστικά και ο πιο αξιόπιστος τύπος ηλεκτρικού κινητήρα.…”

“…Αναλυτική περιγραφή του κινητήριου συστήµατος της υποσύγχρονης Κασκάντε 2.1 Η ασύγχρονη µηχανή διπλής τροφοδοσίας [16], [27], [31], [32], [35], [40] Πριν περάσουµε στην αναλυτική περιγραφή του υπό διερεύνηση κινητήριου συστήµατος, κρίνεται σκόπιµο να γίνει µια όσο το δυνατόν σύντοµη περιγραφή της µηχανής διπλής τροφοδοσίας, προκειµένου να αναδειχθούν οι διαφορές και οι οµοιότητες του συστήµατος αυτού µε την υποσύγχρονη Κασκάντε, µε στόχο να διευκρινιστεί το θέµα αυτό, καθώς και προς αποφυγή οποιασδήποτε σύγχυσης σχετικά µε το θέµα που πραγµατεύεται η παρούσα διατριβή.…”

“…( / , όπου s −∞ ≤ ≤ +∞ . Η κορυφή του K διαγράφει ένα κύκλο στο επίπεδο των µιγαδικών αριθµών [16], [40].…”

“…Στην περίπτωση αυτή αντιστοιχεί ο κύκλος µε τη συνεχή γραµµή του σχήµατος 2.3 (ο συνήθης γεωµετρικός τόπος, όπως είναι γνωστός από τη θεωρία των ηλεκτρικών µηχανών [16], [40]). Όπως προκύπτει από τις εξισώσεις (2.15), το κέντρο του κύκλου βρίσκεται πάνω στον άξονα των φανταστικών αριθµών y. Φυσικά για s<0 το µαγνητικό πεδίο του δροµέα θα στρέφεται αντίστροφα σε σχέση µε την περίπτωση που s>0, ώστε να ικανοποιείται η σχέση (2.4), κάτι το οποίο επιτυγχάνεται µε εναλλαγή των δύο φάσεων του δροµέα.…”

“…Ο µέθοδος όµως αυτή οδηγεί σε χαµηλό βαθµό απόδοσης, διότι αυξανόµενης της ολίσθησης, αυξάνονται και οι απώλειες στο δροµέα P CuR , οι οποίες είναι ίσες µε όπου P δ είναι η ισχύς στο διάκενο της µηχανής. Λόγω του προβλήµατος αυτού, ξεκίνησαν προσπάθειες να γίνει εκµετάλλευση αυτής της ισχύος µε κάποιο τρόπο, αντί να καταναλώνεται άσκοπα [16], [27], [29], [35], [43], [44]. Στις αρχές του 20 ου αιώνα κατασκευάστηκαν δύο διαφορετικά συστήµατα στην κατεύθυνση αυτή:…”