EFFECTS OF 2-HYDROXYBENZOIC ACID ON THE EFFICIENCY OF THE PHOTOSYNTHETIC APPARATUS OF BASKET WILLOW (Salix viminalis L.) PLANT GROWING UNDER CONDITIONS OF SALT STRESS

Abstract

Streszczenie. Celem badań, przeprowadzonych w 2016 r. w Katedrze Fizjologii Roślin i Biochemii Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, była ocena wpływu egzogennej aplikacji kwasu 2-hydroksybenzoesowego (kwasu salicylowego) na wydajność aparatu fotosyntetycznego wierzby wiciowej rosnącej w warunkach podwyższonego stężenia soli. Pierwszym czynnikiem doświadczalnym było stężenie chlorku sodu (kontrola-pożywka pełna Hoaglanda, 3,0 g NaC l • dm-3) drugim czynnikiem-stężenie kwasu 3-hydroksybenzoesowego (kontrola-pożywka pełna, 138 mg • dm-3). Klon Tora dobrze tolerował krótki okres ekspozycji na zastosowane stężenie NaCl, o czym świadczą duże wartości takich wskaźników, jak wskaźnik witalności PSII (PI), wskaźnik Area oraz maksymalna potencjalna efektywność reakcji fotochemicznej w PSII, wyznaczona po adaptacji ciemniowej (FV/FM). Dłuższy okres ekspozycji roślin na zasolenie spowodował zmniejszenie u klonu Tora wartości parametru TFM (czasu wzrostu fluorescencji chlorofilu od początku pomiaru do osiągnięcia maksimum), u klonu 'Bjor' natomiast-PI oraz FV/FM. Aplikacja kwasu 2-hydroksybenzoesowego wywarła zróżnicowany wpływ na parametry indukcji fluorescencji chlorofilu "a" wierzby wiciowej rosnącej w warunkach stresu solnego. Zastosowanie kwasu 2-hydroksybenzoesowego, przy dłuższej ekspozycji roślin na podwyższone stężenie NaCl, zwiększyło wartości takich parametrów, jak TFM oraz FV/FM u klonu Bjor wierzby wiciowej; w przypadku klonu Tora zmniejszyło wartość wskaźnika PI.