Effect of Sandblasting on Bond Strength of Resin Cement to Polyetheretherketone

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, altyapı materyali olarak kullanılması önerilen polietereterketon materyalinin rezin simanla bağlantısında kumlamanın etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için 10x8x2 mm boyutlarında 24 adet polietereterketon örnek, 5 eksenli freze cihazında hazır bloklardan kesilerek elde edildi. Örnekler, otopolimerizan akrilik rezine gömüldü. Örneklerin yüzeyleri silisyum karbit su zımparası ile düzeltildikten sonra rastgele 3 deney grubuna ayrıldı (n=8). Grup 1: 50 m alüminyum oksit partikülleri ile kumlandı; Grup 2: 110 m alüminyum oksit partikülleri ile kumlandı; Grup 3: Kontrol grubu, herhangi bir yüzey işlemi uygulanmadı. Daha sonra her örnek ultrasonik temizleyicide distile su ile 1 dakika boyunca yıkandı. Tüm gruplara adeziv uygulandıktan sonra 3 mm çapında silindir şeklinde kalıplar kullanılarak polietereterketon örneklerin yüzeyine rezin siman uygulandı. Elde edilen örneklere üniversal test cihazında, 1mm/dakika hız ile bağlantıda başarısızlık oluşana kadar kuvvet uygulandı. Elde edilen kırılma değeri Newton cinsinden kaydedildi ve bağlanma dayanımı değerleri hesaplandı. Elde edilen veriler Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılarak değerlendirildi. Gruplar arasındaki farklılıklar Tukey testi ile belirlendi. Sonuçlar ≤0.05 için anlamlı kabul edildi. Bulgular: Uygulanan yüzey işlemleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görüldü (p<0.05). En düşük bağlanma dayanımı değerleri kontrol grubunda gözlenirken, kumlama grupları arasında istatistik olarak anlamlı bir fark görülmedi (p>0.05). Sonuç: Polietereterketon materyalinin simantasyonunda adeziv uygulamasına ek olarak kumlamanın bağlantıyı güçlendirdiği ve kumlama işleminde kullanılan kumun partikül boyutunun önemli olmadığı sonucuna varılmıştır.

Protetik Diş Hekimliğinde Polietereterketon Materyalinin Yeri

“…PEEK materyali, sabit protetik restorasyonlar için avantajlı olan bazı fiziksel özellikleri ile kron, köprü, inley, onley ve endokron restorasyonlarda kullanım alanı bulmuştur. 19 PEEK'in mekanik özelliklerini inceleyen çalışmalar ön ve arka bölge kron restorasyonlar ile beraber ikinci premolar dişin yerini alan üç üyeli sabit protezlerde klinik kullanıma uygun dayanıklılık gösterdiğini bildirmişlerdir. 20 Ayrıca "bio high-performance polymer" (BioHPP) olarak bilinen %20 seramik dolgu içeren modifiye PEEK materyali, geleneksel PEEK'e göre daha iyi mekanik özellikler, diş rengine daha yakın bir görünüm ve daha iyi cilalanabilme özellikleri göstermesi sebebiyle alternatif olarak sunulmuştur.…”

“…20 Ayrıca "bio high-performance polymer" (BioHPP) olarak bilinen %20 seramik dolgu içeren modifiye PEEK materyali, geleneksel PEEK'e göre daha iyi mekanik özellikler, diş rengine daha yakın bir görünüm ve daha iyi cilalanabilme özellikleri göstermesi sebebiyle alternatif olarak sunulmuştur. 19 Dental metal ve metal alaşımlarına göre diş dokusuna daha yakın estetik özelliklere sahip olmakla birlikte PEEK materyalinin estetiğin önemli olduğu res-torasyonlarda monolitik kullanımının uygun olmadığı bildirilmiştir. Bu durumlarda altyapı materyali olarak kullanılıp rezin materyaller ile veneerlenmesi tavsiye edilmektedir.…”

“…Bu durumlarda altyapı materyali olarak kullanılıp rezin materyaller ile veneerlenmesi tavsiye edilmektedir. 19 Ancak PEEK'in kimyasal ajanlara karşı dirençli olması, düşük yüzey enerjisine sahip olması ve yüzey modifikasyon işlemlerine dirençli olması nedeniyle, rezin ile arasında iyi bir bağlantının sağlanmasında zorluk yaşanabilmektedir. PEEK yüzeyinde başarılı bir adezyon için kumlama, piranha solüsyonu ve sülfürik asit ile aşındırma, lazer ve plazma pürüzlendirme (etching) gibi mekanik ve kimyasal ön işlemlerden geçirilmesi ve ardından aseton, metil metakrilat (MMA) veya 10-metakriloiloksidesil dihidrojen fosfat (MDP) içeren bir adeziv uygulanması önerilmektedir.…”