Effect of Increased Intra-Abdominal Pressure on Hepatic Arterial, Portal Venous, and Hepatic Microcirculatory Blood Flow

Diebel, Lawrence N.; Wilson, Robert F.; Dulchavsky, Scott A.; Saxe, Jonathan M.

doi:10.1097/00005373-199208000-00019

Cited by 375 publications

(240 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

203

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Hydropic degeneration, a reversible lesion found in the specimens analyzed in this study, may be explained mainly by decreased portal blood flow during exposure to pneumoperitoneum, either by vascular compression or decreased venous return due to the high intra-abdominal pressure 19 . The lesions found in both postoperative periods (POD3 and POD7) are in agreement with those reported in previous studies, in which the liver had periods of ischemia and reperfusion [19][20][21] . In addition to ischemic events during gas insufflation, other factors, such as the use of anesthetic drugs and the presence of toxins, also trigger vacuolar degeneration.…”

Section: Effects Of Carbon Dioxide Pneumoperitoneum On Hepatic and Rementioning

confidence: 73%

“…Changes in liver blood flow are also associated with the sympathetic and humoral systems, triggered by hypercapnia and by increased intraperitoneal pressure 10 . The use of anesthetic drugs reduces cardiac output and blood supply to the liver 19 . These hemodynamic changes are followed by changes in hepatic functions.…”

Section: Effects Of Carbon Dioxide Pneumoperitoneum On Hepatic and Rementioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Effects of carbon dioxide pneumoperitoneum on hepatic and renal morphology of rats after segmental colectomy and colonic anastomosis

et al. 2011

View full text Add to dashboard Cite

PURPOSE: To evaluate the effects of increased intraperitoneal pressure caused by carbon dioxide pneumoperitoneum on the hepatic and renal morphology of rats. METHODS: Fifty-four adult male rats were randomly divided into three groups (P, PP and C) after anesthesia: P - in 18 animals, pneumoperitoneum was established for 30 minutes immediately before laparotomy; PP - in 18 animals, pneumoperitoneum was established for 60 minutes divided into 30 immediately before laparotomy and 30 after abdominal closure; control group (C) - 18 animals underwent laparotomy without pneumoperitoneum induction. The pneumoperitoneum was maintained at a pressure of 5 mm Hg. Nine animals in each group were killed on the 3rd and 7th postoperative days, when kidney and liver samples were collected for morphological analysis. The liver specimens were stained with hematoxylin and eosin (HE), and the kidney specimens, with HE and von Kossa. Blinded examiners analyzed the slides. RESULTS: No changes in renal morphology were found. Liver samples showed histological signs of degeneration in animals in the pneumoperitoneum groups killed on the 7th postoperative day (p=0.029). CONCLUSION: The CO2 pneumoperitoneum did not affect renal morphology but caused hydropic degeneration in the liver of animals killed on the 7th postoperative day.

show abstract

Section: Effects Of Carbon Dioxide Pneumoperitoneum On Hepatic and Rementioning

confidence: 73%

Section: Effects Of Carbon Dioxide Pneumoperitoneum On Hepatic and Rementioning

confidence: 99%

Effects of carbon dioxide pneumoperitoneum on hepatic and renal morphology of rats after segmental colectomy and colonic anastomosis

et al. 2011

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…İAB artışında hemodinamik belirtilerin ortaya çıkmasından çok önce viseral dolaşımın bozulduğu gösterilmiştir. [13][14][15] Çocuk cerrahisinde artmış İAB'nin zararlı etkileri ilk olarak Gross tarafından karın ön duvarı defektli hastaların tedavisinde bildirilmiş ve evreli onarım önerilmiştir. [16] Sonrasında İAB kontrolü altında primer kapatma yıllar içinde daha sık-lıkla kullanılmaya başlanmıştır.…”

Section: Discussionunclassified

Can high risk diseases for increasing intraabdominal pressure be treated more efficiently under intravesical pressure measurement?

Divarcı¹,

Ergün²,

Karapınar³

et al. 2013

Ulus Travma Acil Cerrahi Derg

View full text Add to dashboard Cite

ÖZET AMAÇ: Karıniçi basınç artışına bağlı ilerleyici organ yetersizliği gelişebilmektedir. Travma, adheziv ileus, karın ön duvarı defektleri ve septik şokta sıvı resüsitasyonu çocukluk çağında karıniçi basınç artışına neden olabilen hastalıklardan bazılarıdır. Bu hastalıkların tedavisi karıniçi (intraabdominal) basınç (İAB) ölçümü kontrolü altında daha güvenle yapılabilir mi? GEREÇ VE YÖNTEM: Aralık 2009 -Ekim 2010 tarihleri arasında ileriye yönelik bir çalışma uygulandı. İAB saptanmasında intravezikal basınç (İVB) ölçümü kullanıldı. Tedavi stratejilerinin belirlenmesinde karıniçi hipertansiyon (İAB >12 mmHg) ve abdominal kompartman sendromu (İAB >15 mmHg + yeni gelişen organ disfonksiyonu) eşik değerler olarak kullanıldı. BULGULAR:Abdominal travma (n=14), karın ön duvarı defektleri (n=8), septik şokta sıvı resüsitasyonu (n=7) ve adheziv ileuslu (n=6) 35 hasta çalışmaya alındı. Travmalı hastaların %14'ünde AKS saptandı ve cerrahi gerekti. İAH/AKS karın ön duvarı defektli hastaların %38'inde defektin kapatılması sonrasında saptandı ve kapatma stratejileri değiştirildi. Septik şokta sıvı resüsitasyonu sırasında hastaların %43'ünde İAH gözlendi ve dekompresif girişimler uygulandı. İAH/AKS saptanan adheziv ileuslu üç hastada (%50) cerrahi girişim kararında basınç yüksekliklerinin katkısı oldu. SONUÇ:İntravezikal basınç ölçümü, izlem ve tedavileri sırasında İAB artışına yol açabilen hastalıkların tedavilerinin yönlendirilmesi ve girişim gerekliliğinin karar verilmesinde önemli katkılar sağlayabilmektedir. Riskli hastalık gruplarında İVB ölçümü, kolay ve güvenle uygulanabilecek yardımcı bir yöntemdir.Anahtar sözcükler: Abdominal kompartman sendromu; çocuk; ileus; intraabdominal basınç; karıniçi hipertansiyon; intravezikal basınç ölçümü; karın ön duvarı defekti; septik şokta sıvı resüsitasyonu; travma. GİRİŞKarıniçi basınç artışı çeşitli mekanizmalarla ilerleyici organ işlev bozukluğu yaratabilen klinik bir durumdur. Artmış karıniçi (intraabdominal) basınç (İAB) majör damarlara basıya bağlı kardiyak debiyi düşürmekte, diyafragmanın yükselmesine neden olarak pulmoner oksijenizasyonu bozmakta ve dolaşım bozukluğu sonucunda renal yetersizliğe neden olabilmektedir (Şekil 1). Sonuçta gelişen çoklu organ yetersizliği tablosu, çocuklarda yüksek oranda mortaliteye yol açabilen abdominal kompartman sendromu (AKS) olarak adlandırılmaktadır (%50-60). [1][2][3] İntravezikal basınç (İVB) ölçümü, İAB'nin saptanmasında klinik kullanımı kolay ve güvenilir bir yöntem olması nedeniyle öncelikle tercih edilmektedir.[4] Çocuklarda çeşitli klinik durumların izlem ve tedavileri sırasında İAB artışı gelişebilmek-tedir. Abdominal travma, karın ön duvarı defektleri, adheziv bağırsak tıkanıklığı ve septik şokta sıvı resüsitasyonu çocukluk çağında karıniçi basınç artışına neden olabilen yüksek riskli hastalıklardan bazılarıdır. İzlem ve tedavileri sırasında gelişebi-len İAB artışı çoklu organ yetersizliğine yol açabilmektedir. Bu hastalıkların tedavisi İVB ölçümü kontrolü altında daha etkin ve güvenilir bir şekilde yapılabilir mi?

show abstract

“…IAH causes a dose-related decrease in abdominal blood flow including the mesenteric artery, the hepatic artery, the portal veins and the renal artery [46,[50][51][52][53][54]. The threshold of IAP causing reductions in regional abdominal blood flow has been shown to vary between 8 and 20 mm Hg and probably reflects the different measurement techniques used (Doppler flow probes, transit-time flow probes) and subjects studied (animals, humans) [46,53].…”

Section: The Effect Of Iah On Splanchnic Organ Perfusionmentioning

confidence: 99%

Abdominal pressure and gastrointestinal function: an inseparable couple?

Blaser¹,

Malbrain²,

Regli³

2017

Anaesthesiol Intensive Ther

View full text Add to dashboard Cite

Evaluating the degree of organ dysfunction is a cornerstone in distinguishing patients with critical illness from those without. However, evaluation of the gastrointestinal function in critically ill patients is not unified, and is still largely based on subjective clinical evaluation. Although intra-abdominal pressure has been proposed as a parameter to facilitate monitoring of abdominal compartment in critical illness, the interactions between intra-abdominal pressure and gastrointestinal function are poorly clarified. The aim of this current review is to describe interactions and associations between gastrointestinal dysfunction and intra-abdominal pressure from a pathophysiological and clinical point of view.

show abstract

Effect of Increased Intra-Abdominal Pressure on Hepatic Arterial, Portal Venous, and Hepatic Microcirculatory Blood Flow

Cited by 375 publications

References 0 publications

Effects of carbon dioxide pneumoperitoneum on hepatic and renal morphology of rats after segmental colectomy and colonic anastomosis

Effects of carbon dioxide pneumoperitoneum on hepatic and renal morphology of rats after segmental colectomy and colonic anastomosis

Can high risk diseases for increasing intraabdominal pressure be treated more efficiently under intravesical pressure measurement?

Abdominal pressure and gastrointestinal function: an inseparable couple?

Contact Info

Product

Resources

About