Edukacja religijna w poszukiwaniu odpowiedzi na egzystencjalne pytania człowieka

Abstract

Edukacja religijna w poszukiwaniu odpowiedzi na egzystencjalne pytania człowiekaLudzie na różne sposoby usiłują dotrzeć do satysfakcjonującej ich odpowiedzi na pytania o to, skąd pochodzą, ku czemu zmierzają, jaki jest cel i sens ich życia. Pytania te zazwyczaj nazywamy pytaniami egzystencjalnymi. Odnoszą się one przede wszystkim do początków człowieka i świa-ta, sensu i celu ludzkiego życia, śmierci człowieka czy istnienia moralnego zła. Pytania te są tym trudniejsze, że odpowiedzi na nie, uzyskiwane dzięki czysto naturalnym poszukiwaniom, są niezadowalające. Człowiek dostrzega, jak jego rozum w konfrontacji z tymi pytaniami dochodzi do granicy, której nie jest w stanie przekroczyć. Jej osiągnięcie skłania człowieka do zwrócenia się w stronę religii w celu rozstrzygnięcia zasygnalizowanych powyżej dylematów 1 . Ci, którzy decydują się na taki krok, muszą pamiętać, że czerpana z religii wiedza nie jest wynikiem dociekań rozumu, lecz stoi za nią autorytet Boga. Mamy więc do czynienia z innym niż rozumowy sposobem poznania, nazywanym religijnym. Wiedza zdobywana za pośrednictwem * Ks. prof. dr hab. Zbigniew Marek SJ jest profesorem w Akademii Ignatianum w Krakowie, w Katedrze Andragogiki i Aksjologii Pedagogicznej. Adres: Akademia Ignatianum w Krakowie, Instytut Nauk o Wychowaniu,

Ojcostwo w wychowaniu

“…Sytuację taką określa się mianem "towarzyszenia wychowawczego". Jego istotą jest zarówno bronienie dziecka przed niebezpieczeństwami, jak też poszanowania jego decyzji i dokonywanych wyborów (Marek, 2017a). Czynność ta w duchowości jezuickiej określana jest terminem cura personalis (troska o osobę) (Marek, 2017b).…”

Patronka do bierzmowania jako wzór moralny. Perspektywa wierzących katoliczek u progu dorosłości

“…Stwarzając przestrzeń do podmiotowego wyrażania owoców własnej refleksyjności, możliwa jest zmiana postrzegania roli omawianego sakramentu zarówno w kontekście wyboru wzorów istotnych z punktu widzenia decyzji moralnych, jak i inicjacji chrześcijańskiej, której bierzmowanie nie kończy, będąc jednym z etapów na drodze osiągania dojrzałości. Weryfikacją tego są przyjmowane przez człowieka postawy na drodze wychowania moralnego (Marek 2017), dla których inspirację mogą stanowić poznane w czasie przygotowań do wspomnianego sakramentu patroni i patronki.…”

Existential questions – the absent dimension of Polish religious education

“…An in-depth analysis of school practice in terms of its ability to resign from the transfer of knowledge, which is recognised as the only correct method for creating conditions for its active construction by students, reveals the advantage of the so-called 'knowledge acquired by following in teacher's footsteps' over knowledge through 'searching for a trace' 52 . It is evident that in the case of religion lessons this has additional meaning resulting from the confessional nature of the subject, whose task is to 'enrich and broaden the cognitive horizons of human being' while simultaneously introducing 'a new kind of cognition, called "a religious cognition"' 53 . Religious education means a teaching process based on religious sources which combine the revelation of God and human experience 54 .…”