Wypalenie akademickie to złożone zjawisko, które szkodliwe jest dla dobrostanu jednostki. Zgodnie z dotychczasowymi doniesieniami badawczymi coraz częściej dostrzega się wysoki poziomu objawów wypalenia studentów. Celem przeprowadzonych badań była próba empirycznej diagnozy zjawiska wypalenia akademickiego studentek pedagogiki specjalnej, a także określenie siły i kierunku związków pomiędzy poszczególnymi komponentami wypalenia akademickiego, samooceną a zaspokojeniem trzech podstawowych potrzeb psychologicznych (autonomii, kompetencji, relacji). W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Wykorzystane narzędzia badawcze to: OLBI-S, skala SES Rosenberga oraz polska wersja BPNSFS. W rezultacie wykazano związki pomiędzy samooceną a wypaleniem akademickim oraz wypaleniem akademickim, a zaspokojeniem potrzeby autonomii oraz kompetencji. Na podstawie otrzymanych wyników badań można wywnioskować, iż adekwatnie wysoki poziom samooceny i zaspokojenia podstawowych potrzeb psychologicznych – szczególnie potrzeby autonomii i kompetencji, może przyczyniać się do obniżenia poziomu wypalenia akademickiego studentek pedagogiki specjalnej.
wypalenie akademickie, studentki pedagogiki specjalnej, samo- ocena, podstawowe potrzeby psychologiczne.