Editor’s Introduction: What is Film Phenomenology?

Phänomenologie und Filmanalyse

“…Christian Ferencz-Flatz und ich haben daher aus pragmatischen Gründen empfohlen, der oben genannten engeren (und präziseren) Definition von Filmphänomenologie eine weitere (und vagere) zur Seite zu stellen. Nach dieser weiten Definition umfasst die Filmphänomenologie alle Ansätze, in denen sich Filmwissenschaft und Phänomenologie in irgendeiner Weise berühren(Ferencz-Flatz und Hanich 2016;Hanich und Ferencz-Flatz 2018). Dabei kann die Annäherung von Seiten der Filmwissenschaft erfolgen, die sich zu unterschiedlichen Graden phänomenologischer Methoden, Beschreibungen oder Konzepte bedient; oder sie kann von der Seite der phänomenologischen Philosophie kommen, die sich für den Film als Gegenstand interessiert.…”

Αναδυόμενες Ονειροτοπίες Στη Σύγχρονη Πόλη

“…Με τις περιθωριοποιημένες φωνές και τα θεάματα υπερπαραγωγής να σαρώνουν το κινηματογραφικό τοπίο (Dixon, 2000) και την παγκοσμιοποιημένη παραγωγή ανώνυμων ή άτυπων τόπων -ας αναφερθούν οι μη-τόποι του Augé (1992), όπως σταθμοί, επιχειρηματικά κέντρα ή οι άτυποι πυρήνες αστικότητας, όπως slums, ghettos, φαντασιακές κοινότητες (Alifragkis & Papakonstantinou, 2017• Papakonstantinou, 2019 και ο μεταμοντέρνος κριτικός λόγος για τη σύγχρονη ποιητική της κινηματογραφικής αφήγησης διαβλέπει μια παγκόσμια γενίκευση (Thanouli, 2009). Ταυτόχρονα, υπάρχει και μια προμοντέρνα διάθεση για επιστροφή σε στάσεις θαυμασμού απέναντι στο απομαγεμένο και απομυθοποιημένο μυστήριο του κόσμου, η οποία εκφράστηκε κατά τη δεύτερη δεκαετία του 2000 μέσα από τη συσχέτιση φαινομενολογίας και φιλμ (Ferencz-Flatz & Hanich, 2016 (Μιχαήλ, 2006; Τζιρτζιλάκης, 2014).…”

“…Τέλος, ο νέος κινηματογραφικός ορίζοντας που διανοίχθηκε, στηρίζεται σε μια φαινομενολογική (ανα)θεώρηση της σχέσης κινηματογράφου-πόλης, η οποία, μέσα από την εστίασή της στους τρόπους κινηματογραφικής καταγραφής και αποτύπωσης της ύπαρξης στις σύγχρονες πόλεις, εμβαθύνει σε περιγραφικές συνθέσεις του αστικού βιώματος, πέρα από τις πλέον διαδεδομένες και πολύτιμες επεξηγηματικές αναλύσεις των ταινιών, ως τεκμηρίων ιδιαίτερης πολιτισμικής έκφρασης και πολιτιστικής πρακτικής (Ferencz-Flatz & Hanich, 2016). Άλλωστε, μετά τον 'εκδημοκρατισμό' των μέσων κινηματογράφησης (Dixon, 2000), προέκυψε ένας κοινός και παγκόσμιος ψηφιακός τόπος κινηματογραφικής έκφρασης, που επιτρέπει μια γενικευμένη πρόσβαση σε αυτό που ο Kracauer (1960Kracauer ( /1983 Αστικός Στοχασμός| Ο ποιητικός αναστοχασμός για την πόλη, ο οποίος έχει ιστορικογεωγραφική και ψυχογεωγραφική διάσταση.…”