Do Personality Factors Assessed Before Cochlear Implantation Predict Hearing-Related Quality Of Life After Cochlear Implantation in Postlingually Deafened Adults?

Abstract

While significant improvement of hrQoL was seen 12 months after implant activation, this improvement was barely predicted by the Big-Five personality traits measured before implantation. Only Neuroticism was found to moderately influence postimplantation hrQoL in our patients, in the way that higher degrees of Neuroticism tend to go along with lower degrees of self-esteem (as conceptualized by the NCIQ). The failure to detect personality effects on hrQoL could partly be due to the low levels of Extraversion and Openness to Experience observed in our sample of patients with hearing loss.

Importance of personality and coping expectancy on patient-reported hearing disability, quality of life and distress level: a study of patients referred to an audiology service

“…The relationships between personality traits, choice of coping, and QoL have been studied among patients with cochlear implants (CI). Muigg and colleagues [ 25 ] found that hearing related QoL improved in patients receiving CI, and furthermore, the QoL scores were affected by neuroticism. Cox et al have reported that personality traits seem to be associated with reported hearing problems both before and after the fitting of hearing aids (HA).…”

Self-acceptance of deaf persons and the subjective assessment of benefits and satisfaction with a cochlear implant in adults with prelingual deafness

“…osobowościowych czy związanych ze zdrowiem psychicznym osób głuchych (lub słabosłyszących), którym został wszczepiony implant ślimakowy. Wciąż nieliczne badania na ten temat dotyczą użytkowników CI wyłącznie z głuchotą nabytą postlingwalnie [1][2][3]. Jak dotąd nie pojawiły się doniesienia naukowe dotyczące badań, których celem byłoby poznanie psychologicznych uwarunkowań percepcji korzyści i satysfakcji z CI u dorosłych użytkowników z głuchotą prelingwalną [4].…”

“…w sferze ograniczeń w podejmowanej aktywności (NCIQ -AL) oraz interakcji społecznych (NCIQ -SI). Korzyści w tych sferach są na takim poziomie jak u użytkowników CI z częściową głuchotą [32], lecz większe niż w przypadku tych, którzy słuch utracili postlingwalnie i korzystają z CI od 12 miesięcy [2]. Najmniejszych korzyści z CI badani doświadczają w sferze psychologicznej (NCIQ -SE), co jest wynikiem podobnym do wyników osób z częściową głuchotą o początku prelingwalnym [32], ale są to znacząco większe korzyści niż u osób z głuchotą postlingwalną (tabela 3).…”

“…Najmniejszych korzyści z CI badani doświadczają w sferze psychologicznej (NCIQ -SE), co jest wynikiem podobnym do wyników osób z częściową głuchotą o początku prelingwalnym [32], ale są to znacząco większe korzyści niż u osób z głuchotą postlingwalną (tabela 3). W badanej grupie większe korzyści z CI dotyczą percepcji słuchowej podstawowej (NCIQ -BSP) w porównaniu do osób z głuchotą postlingwalną [2]. Natomiast percepcja korzyści z CI w sferze zaawansowanej percepcji słuchowej (NCIQ -ASP) pozostaje na podobnym poziomie we wszystkich porównywanych grupach.…”

“…Można przypuszczać, że ze względu na swoje psychologiczne uwarunkowania samoocena [9,34], także ta związana z byciem osobą głuchą i korzystaniem z CI (mierzoną za pomocą skali SE kwestionariusza NCIQ), stanowi obszar stosunkowo powolnych zmian, co wyjaśnia taki rezultat. Należy zauważyć, że podobne wyniki dotyczące samooceny (NCIQ -SE) otrzymano w innych grupach użytkowników CI, a więc zarówno tych z głuchotą postlingwalną [2], jak i z głuchotą częściową [32].…”