Disclosure of donor conception, age of disclosure and the well-being of donor offspring

Abstract

The matter of disclosure of donor conception to donor offspring is a very contentious issue. A frequently mentioned argument is that disclosure is in the best interest of the child. The objectives of this paper are 2-fold: first, to find out whether there are any measureable, stable differences in the psychological well-being of donor offspring who are informed of the mode of their conception compared to those who are not, and second, to find out what is being done with the evidence. We found that there exists no empirical evidence of differences in psychological well-being of donor offspring in disclosing or nondisclosing families. Regarding the age of disclosure, the findings are inconclusive. Some studies indicate no difference and some show slight positive effects of early disclosure. We also found that authors tend to ignore their own findings when formulating recommendations and that the recommendations are based on implicit moral premises. We conclude that disclosure, and directive counseling towards disclosure, cannot be justified by the welfare of the donor offspring.

Being a donor-child: wishes for parental support, peer support and counseling

“…A recent opinion paper on disclosure and wellbeing of donor-children stated that disclosure, and directive counseling towards disclosure, cannot be justified because there is no empirical evidence of differences in psychological well-being of donor offspring in disclosing and non-disclosing families [32]. It was recommended that if parents decide not to disclose donor conception, they should be supported by counselors how to keep donor conception a secret [32]. Our study provides evidence on this issue, althoughfor obvious reasonsdonor children of non-disclosing families cannot be studied.…”

Counsellors’ practices in donor sperm treatment

“…A recent opinion paper stated that disclosure and directive counselling on disclosure cannot be justified because of a lack of empirical evidence on the wellbeing of children when parents share donor-conception (Pennings, 2017). This point of view has been challenged by others providing evidence that donoroffspring and their families benefit from openness, although, for obvious reasons, donor-children of nondisclosing families cannot be studied (Crawshaw et al, 2017;Golombok, 2017).…”

De behoeften aan openheid, lotgenotencontact en gespecialiseerde counseling voor donorkinderen1

“…Zo wordt in een recent opiniestuk over openheid versus geheimhouding in relatie tot het welbevinden van donorkinderen, gesteld dat het aanmoedigen van wensouders om het kind te vertellen over zijn afkomst, lang niet altijd gerechtvaardigd kan worden. Er zou, volgens de auteur, onvoldoende wetenschappelijk bewijs zijn dat kinderen die weten donorkind te zijn verschillen in psychosociaal welbevinden ten opzichte van kinderen die daar niet van op de hoogte zijn (Pennings, 2017). De auteur beargumenteert dat een counselor ouders moet ondersteunen in iedere keuze die zij omtrent openheid of geheimhouding maken, ook als ouders besluiten donorconceptie geheim te houden (Pennings, 2017).…”

“…Er zou, volgens de auteur, onvoldoende wetenschappelijk bewijs zijn dat kinderen die weten donorkind te zijn verschillen in psychosociaal welbevinden ten opzichte van kinderen die daar niet van op de hoogte zijn (Pennings, 2017). De auteur beargumenteert dat een counselor ouders moet ondersteunen in iedere keuze die zij omtrent openheid of geheimhouding maken, ook als ouders besluiten donorconceptie geheim te houden (Pennings, 2017). Onderzoekstechnisch is het alleen mogelijk om donorkinderen te vragen naar hun beleving donorkind te zijn, als zij dat inderdaad weten.…”