Dilemma voor de verzekeringsarts: Met alle geweld in de WAO?

Abstract

UitgangssituatieDhr. Cozijnsen bezoekt opnieuw het spreekuur. Hij is 4 jaar geleden uitgevallen voor zijn werk als logistiek medewerker als gevolg van ernstige lage-rugklachten. Twee jaar geleden is zijn uitkering van 80-100% verlaagd naar 25-35%. Hij werd geschikt geacht voor rugsparende arbeid. Hij is daarna een periode werkloos geweest en heeft een half jaar op contract gewerkt als taxichauffeur. Hij vervoerde zieken en gehandicapten in een rolstoelbus.Hij is hiervoor opnieuw uitgevallen met lage-rugklachten. In de vangnetperiode is hij diverse keren op het spreekuur gezien en stelde hij diverse keren dat zijn toegenomen klachten een gevolg waren van onjuist handelen van UWV. Hij nam een aantal malen een dreigende houding aan.Hij doet nu opnieuw een aanvraag voor een WAOuitkering. Hij vertelt aan collega Huijbregtse dat hij sterke rugklachten heeft; die de laatste twee jaar alleen maar zijn toegenomen. Hij is diverse malen bij specialisten geweest, maar er zijn geen ernstige afwijkingen gevonden. Hij blijft veel pijn onder in de rug houden en kan soms nauwelijks lopen door de pijn in de rug en in zijn linkerbeen. Hij heeft gevoelsverlies aan het linkerbeen, en zakt er soms plotsklaps doorheen. Hij kan hierdoor thuis maar af en toe wat helpen bij licht werk in de huishouding.Bij lichamelijk onderzoek vindt collega Huijbregtse dat hij langzaam en wat scheef loopt, en scheef op de stoel zit. Aan rug en benen vindt collega Huijbregtse verder bij onderzoek geen afwijkingen.Uit de specialistenbrieven, die de heer Cozijnsen bij zich heeft, blijkt dat er bij EMG-onderzoek geen aanwijzingen zijn voor een radiculair syndroom, en op de MRI een matig tot ernstige wervelkanaalstenose wordt gezien, doch geen HNP. Noch de neuroloog, noch de orthopeed vindt een bevredigende verklaring voor de klachten, en Cozijnsen kreeg amitriptyline voorgeschreven om de gestoorde nachtrust te verbeteren. De diagnose wordt gesteld op chronische aspecifieke, multicausaal bepaalde lage-rugklachten zonder structurele afwijkingen. Wel bestaat er een congenitale relatieve spinaal stenose, die echter de klachten niet verklaart.De heer Cozijnsen vertelt verder niet goed te slapen, en snel geı¨rriteerd en prikkelbaar te zijn. Ook dit is niet nieuw voor hem. Hij heeft vaak ruzie, vaak om kleinigheden. In het verleden heeft hij ook ruzie met zijn baas gehad, omdat deze vond dat hij te veel fouten maakte en omdat hij regelmatig te laat kwam.Hij voelt zich momenteel erg gespannen, kan slecht slapen en 'staat niet voor zichzelf in'. Hij is niet angstig; hij vermijdt liever grote drukte. Hij voelt zich niet somber, is wel snel boos. Hij gebruikt volgens zijn zeggen zes pilsjes per dag. Er is geen alcoholfoetor waarneembaar.Betrokkene is door de huisarts verwezen naar de RIAGG. Hij is daar op een intakegesprek geweest, maar na twee behandelgesprekken is hij ermee gestopt. Hij had er niets aan. Nu is hij niet onder behandeling, komt wel af en toe bij de huisarts. Hij gebruikt geen medicijnen.