In the Gospel of Matthew 10 quotations from the Old Testament are introduced by a formula containing the verb πληροῦν. This article explores the rendering of 9 of these 10 quotations in 3 Syriac versions of the New Testament, namely the Peshitta and the 2 versions of the Old Syriac Gospels (Sinaiticus and Curetonianus). The question addressed is the relationship of the Syriac versions to one another, to the Peshitta of the Old Testament and to the Greek Gospel. For the quotations in Matthew, their relationship to the Hebrew and Greek Old Testament is very important. In the quotations discussed, the Greek New Testament did not make much use of the Septuagint as it is known today. The Old Testament Peshitta influenced the Old Syriac, but not to the same extent in all instances. This influence could have been through Tatian’s Diatessaron. Tatian probably used the text of the Old Testament Peshitta for the quotations of the Old Testament in the gospels. In instances where the Curetonianus and the Sinaiticus differ, it could demonstrate attempts to bring the text closer to the Greek New Testament. The New Testament Peshitta normally started with a text close to the Old Syriac, but frequently adapted it to bring it closer to New Testament Greek.Die Siriese weergawes van die Ou-Testamentiese aanhalings in Matteus. Die Evangelie van Matteus het 10 aanhalings uit die Ou Testament wat deur ’n formule met die werkwoord, πληροῦν, ingelei word. Hierdie artikel ondersoek die weergawe van 9 van die 10 aanhalings in drie Siriese weergawes van die Nuwe Testament, naamlik die Peshitta en die twee weergawes van die Ou Siriese Evangelies (Sinaiticus en Curetonianus). Die vraagstuk handel oor dieverhouding van die drie Siriese weergawes tot mekaar, tot die Peshitta van die Ou Testament en die Griekse Evangelie. Vir die aanhalings in Matteus is hulle verhouding tot die Hebreeuse e Griekse Ou Testament baie belangrik. In die aanhalings wat bespreek word, maak die Griekse Nuwe Testament nie veel van die Septuagint gebruik soos dit vandag bekend is nie. Die Ou Testament Peshitta het die Oud Siriese Evangelies beïnvloed, maar nie tot dieselfde mate in al die voorbeelde nie. Hierdie invloed kon geskied het via Tatianus se Diatessaron. Tatianus het waarskynlik die teks van die Peshitta van die Ou Testament vir die Ou-Testamentiese aanhalings in die Evangelies gebruik. In die gevalle waar die Curetonianus en die Sinaiticus verskil, is die verskille waarskynlik te wyte aan pogings om die teks nader aan die Griekse Nuwe Testamentte bring. Die Nuwe Testament Peshitta het waarskynlik met ’n teks naby aan die Oud Siriese begin, maar het dit dikwels aangepas om dit nader aan die Griekse Nuwe Testament te bring.
