The platform will undergo maintenance on Sep 14 at about 7:45 AM EST and will be unavailable for approximately 2 hours.
2007
DOI: 10.1159/000111789
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Diagnosis and Management of Hyperinsulinaemic Hypoglycaemia of Infancy

Abstract: Hyperinsulinaemic hypoglycaemia is a cause of persistent hypoglycaemia in the neonatal and infancy periods. Prompt recognition and management of patients with hyperinsulinaemic hypoglycaemia are essential, if brain damage and long-term neurological sequelae are to be avoided. Hyperinsulinaemic hypoglycaemia can be transient, prolonged, or persistent (congenital). Advances in the fields of molecular biology, genetics, and pancreatic β-cell physiology are beginning to provide novel insights into the mechanisms c… Show more

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
3
2

Citation Types

2
157
0
21

Year Published

2008
2008
2017
2017

Publication Types

Select...
4
2

Relationship

0
6

Authors

Journals

citations
Cited by 96 publications
(180 citation statements)
references
References 146 publications
2
157
0
21
Order By: Relevance
“…Hipoglisemi, genellikle hayatın ilk 3 günü içinde gelişir ve olguların yarısında konvülsiyon gelişir (1). Bazı olgularda zayıf beslenme, letarji, irritabilite gibi spesifik olmayan bulgular olabilir (2). HH, geçici veya kalıcı olabileceği gibi bazı sendromlara eşlik de edebilir.…”
Section: Discussionunclassified
See 4 more Smart Citations
“…Hipoglisemi, genellikle hayatın ilk 3 günü içinde gelişir ve olguların yarısında konvülsiyon gelişir (1). Bazı olgularda zayıf beslenme, letarji, irritabilite gibi spesifik olmayan bulgular olabilir (2). HH, geçici veya kalıcı olabileceği gibi bazı sendromlara eşlik de edebilir.…”
Section: Discussionunclassified
“…Diffüz β hücre hiperplazisinde genetik yapı heterojendir; otozomal resesif (ABCC8, KCNJ11) veya otozomal dominant (ABCC8/KCNJ11, GCK, GLUD1, SLC16A1, HNF4A, HADH) gen mutasyonları olabilir (1,2). Olguların yarısına genetik olarak tanı konamazken, bilinen en sık neden ABCC8/KCNJ11 genlerinde otozomal resesif inaktive edici mutasyondur (2,4). ABCC8/KCNJ11 mutasyonları haricindeki mutasyonlarda çoğunlukla diazoksite yanıt vardır (1,2).…”
Section: Discussionunclassified
See 3 more Smart Citations