Dental health and disease in ancient Egypt

Abstract

In ancient Egypt the exceptionally dry climate together with the unique burial customs has resulted in the survival of large numbers of well-preserved skeletal and mummifi ed remains. Examinations of these remains together with an analysis of the surviving documentary, archaeological and ethnographic evidence has enabled a detailed picture of the dental health of these ancient people to be revealed, perhaps more so than for any other civilisation in antiquity. In this, the fi rst of two articles, the dental pathological conditions that affl icted the ancient Egyptians is considered. The commonest fi nding is that of tooth wear, which was often so excessive that it resulted in pulpal exposure. Multiple abscesses were frequently seen, but caries was not a signifi cant problem. Overall the fi ndings indicate that the various pathological conditions and non-pathological abnormalities of teeth evident in dentitions in the twenty-fi rst century were also manifest in ancient Egypt, although the incidences of these conditions varies considerably between the civilisations.

Did Tutankhamun Have a Dentist? The History of Dentistry in Ancient Egypt

“…Idea robaka w zębie jest jedną z najstarszych i jednocześnie najbardziej długotrwałych teorii zakorzenionych w po-pulacji. W papirusie Anastasi czytamy: Pewien pisarz jest u mnie, robak gryzie jego ząb [1,2,3,4,5].…”

“…Dowodem na to mogą być czaszki pochodzące z okresu 2900-2750 p.n.e., zawierające małe otwory w szczęce oraz żuchwie w okolicy korzeni zębów. Uważa się, że miały one służyć do drenażu ropni okołowierzchołkowych [2,3,5,15]. Wielkiego Władcę Egiptu -Tutanchamona (Żywy Wizerunek Amona), który był traktowany przez poddanych jak bóstwo, także męczyły robaki w zębach.…”

“…Istniało też wiele innych recept, których używa-no w celu złagodzenia zapalenia dziąseł, erozji zębów, zapalenia miazgi i znoszenia bólu zębów. Niektórych z tych przepisów używa się do dnia dzisiejszego [2,3,15,16]. Ryc.…”

“…[5]. Lekarze egipscy, mimo iż nie byli cą: sinu (saunu) -specjaliści po szkole medycznej, nab -kapłani leczący modlitwami oraz sau -znachorzy i czarownicy leczący magią [3,5,15]. Faraonowie cenili medyków, a ich pozycja społeczna w państwie dorównywała wysokim urzędnikom.…”

“…Jednym z pierwszych lekarzy egipskich leczących zęby był Hesi-Re, który żył na przełomie IV i III tysiąclecia przed Chrystusem i został przez potomnych uznany za zwierzchnika lekarzy zębów Faraona. Na ściennym reliefie grobowca widnieje napis: Naczelny dentysta i lekarz królewski [1,3,5]. Dentystę w starożytnym Egipcie określano mianem człowieka leczącego zęby albo lekarza od zębów.…”