Delaying effect of cyclophosphamide on bone fracture healing chemical analyses of rat femora

Sommer-Tsilenis, E; Sauer, Heinrich; Kruse, H.‐P.

doi:10.1007/bf00433267

Cited by 7 publications

(4 citation statements)

References 18 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The goal of this study was to evaluate the effect of cisplatin on the formation of extracortical bone and periprosthetic soft tissue for a canine segmental re-placement model. The effects of different chemotherapeutic agents on bone formation have been studied in v i m and in small animals (8,15,29). Information about the effects of cisplatin on fracture healing (29), on bone turnover (2), and on allograft incorporation (34) has been reported, but there are no data concerning the formation of periprosthetic extracortical capsules, to our knowledge.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…The time of drug administration seems to be a critical factor. Sommer-Tsilenis et al (29) administered cyclophosphamide daily for 14 days, beginning 16 days before or 2 days after midfemoral osteotomy. Although collagen deposition and mineralization of the fracture callus were significantly reduced for the animals treated postoperatively, an acceleration in bone healing was found for the animals treated preoperatively, such that these animals exhibited no significant differences from untreated controls.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Effect of cisplatin chemotherapy on extracortical tissue formation in canine diaphyseal segmental replacement

Young

Shih

Rock

et al. 1997

Journal Orthopaedic Research

View full text Add to dashboard Cite

The reconstruction of large bone and joint defects after the resection of malignant tumors remains a major challenge. Chemotherapy has significantly lowered the risk of metastasic disease, but complications associated with reconstructive techniques continue to result in late morbidity. In the present study, biomechanical torsion testing, gait analysis, and histomorphometric and scanning electron microscopic evaluations of 24 dogs were used to examine the effects of preoperative and postoperative administration of cisplatin on the biologic fixation of a porous-coated segmental replacement prosthesis. The chemotherapy consisted of four cycles of cisplatin administered at a dosage of 75 mg/m2 preoperatively or postoperatively. The healing was enhanced by use of an autogenous corticocancellous bone graft. The graft was placed evenly around the prosthesis and the adjacent femoral cortex. Mechanical analyses of torsional stiffness, yield strength, and maximum strength revealed no statistically significant differences between the groups at 12 weeks. Such lack of difference was mainly due to the penetration of highly organized fibrous tissue into the porous surface; this provided strong fixation of the implant to bone even in the absence of bone ingrowth. Although bone ingrowth into the prostheses was not affected, electron microscopic, histomorphometric, and radiologic analyses showed a clear difference in the formation of new bone around the prosthesis. Preoperative chemotherapy did not alter the formation of new bone, but specimens from animals treated postoperatively with cisplatin showed significantly less bone graft resorption and less new bone formation. Hence, the effect of cisplatin administration caused only a temporary delay, not a permanent effect, on extracortical capsule formation. The formation of extracortical bone and soft tissue might prevent debris-incised osteolysis and, therefore, prevent late complications by forming a tight capsule around the bone-prosthetic interface.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Effect of cisplatin chemotherapy on extracortical tissue formation in canine diaphyseal segmental replacement

Young

Shih

Rock

et al. 1997

Journal Orthopaedic Research

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Early descriptions of toxic skeletal side effects included osteoporosis, bone pain, and pathological fractures [ 16,211. Subsequent investigations have demonstrated a significant effect of both ADR and CDP on osteochondrogenesis in dog, rabbit, and rat models [10, 27,35]. These drugs appear to act specifically upon osteoblasts, with little effect on osteoclastic activity.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The effect of multidrug chemotherapy on bone graft augmented prosthesis fixation

Virolainen¹,

Inoue²,

Nagao³

et al. 2005

Journal Orthopaedic Research

View full text Add to dashboard Cite

Use of combination adjuvant chemotherapies have improved the disease free survival rate of tumor patients significantly. However, studies have shown that chemotherapeutic agents have negative effects on bone graft incorporation and fixation of porouscoated prostheses needed for reconstruction of bone defects after wide resection of malignant tumors. Unilateral resection of a 6-cm segment of the femoral diaphysis and reconstruction with a porous-coated segmental prosthesis was performed in eight mixed-breed dogs under perioperative chemotherapy with doxorubicin, cisplatin, and ifosfamide. Eight strips of autogenous cortical bone were evenly placed around the junctions between the femur and the prosthetic surface. Autogenous cancellous bone was placed under and between the strips of cortical bone. Two cycles of the chemotherapy were given preoperatively, and three cycles postoperatively. The animals were followed for 12 weeks, with sequential assessments of weight-bearing and radiographic evaluation. Biomechanical, histological, and microradiographic analyses of the retrieved specimens were performed. Doxorubicin, cisplatin, and ifosfamide combination chemotherapy showed a significant effect on new bone formation as seen in reduced callus size and lower ultimate strength of extracortical fixation. However, the onlay corticocancellous grafting method provided better biologic fixation of the prosthesis compared with fixation without any bone grafting under non-chemotherapy condition in a previous study. Extracortical bone grafting is an effective modality for implant fixation even under intensive chemotherapy.

show abstract

“…Όπως προαναφέρθηκε οι βιβλιογραφικές αναφορές στον παραπάνω τομέα είναι ελάχιστες. Οι Sommer-Tsilenis E και συνεργάτες213 , σε Άλλη μελέτη όπως αυτή των Prevot και συνεργατών 206 ασχολείται με την επίδραση των κυτταροστατικών φαρμάκων στην εξέλιξη του πώρου εκ διατάσεως όπου καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η χημειοθεραπεία επηρεάζει αρνητικά τον πώρο εκ διατάσεως. Αντίθετα, οι Gravel και συνεργάτες214 συμπεραίνουν ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς την εξέλιξη του πώρου εκ διατάσεως μεταξύ των συγκρινόμενων ομάδων, δηλαδή της ομάδας που της χορηγήθηκε χημειοθεραπεία και της ομάδας που έλαβε placebo.…”

unclassified

Η Επίδραση Ενός Κυτταροστατικού Φαρμάκου (Υδροχλωρική Αδριαμυκίνη) Στη Διατατική Οστεογένεση

Τζαγκαράκης¹

View full text Add to dashboard Cite

Στόχος. Η παρούσα διατριβή σχεδιάστηκε να αξιολογήσει την επίδραση της υδροχλωρικής αδριαμυκίνης, στις μηχανικές και ιστομορφομετρικές ιδιότητες του νεοσχηματιζόμενου οστού που προκύπτει μετά από οστεοτομία και διατατική οστεογένεση κνήμης κονίκλου. Μεθοδολογία. Είκοσι δύο αρσενικοί κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας υποβλήθηκαν σε οστεοτομία μεσότητας της δεξιάς κνήμης και τοποθέτηση εξωτερικής οστεοσύνθεσης. Μετεγχειρητικά, χορηγήθηκε είτε 4 mg/kg, αδριαμυκίνης ενδοφλεβίως (ομάδα Α, Ν = 12), είτε φυσιολογικός ορός ενδοφλεβίως (ομάδα Β, Ν = 10). Όλοι οι κόνικλοι θυσιάστηκαν 40 ημέρες μετά την οστεοτομία της κνήμης και οι κνήμες παρασκευάστηκαν για την ανάλυση με περιφερική ποσοτική αξονική τομογραφία (pQCT) σε δύο τομές. Η πρώτη ήταν σε περιοχή γειτονική του πώρου εκ διατάσεως, 5 χιλιοστά περιφερικά του δεύτερου κοχλία της εξωτερικής οστεοσύνθεσης (τομή 1), και η δεύτερη τομή αφορούσε την μεσότητα της περιοχής της επιμήκυνσης (τομή 2). Με την τεχνική της ιστομορφομετρίας διερευνήθηκε μόνο η περιοχή της επιμήκυνσης. Αποτελέσματα. Ιστομορφομετρικώς, στα πειραματόζωα της ομάδας που έλαβαν αδριαμυκίνη, το εμβαδόν οστικής επιφάνειας, το εμβαδόν οστικών κενών, η αναλογία οστικού όγκου και το εμβαδόν διάτρησης σπογγώδους ελαττώθηκαν και μόνο ο διαχωρισμός δοκίδων σπογγώδους παρουσίασε αύξηση σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Αντίθετα, οι παράμετροι του pQCT στον πώρο εκ διατάσεως δεν εμφάνισαν καμία σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Συμπέρασμα. Η χορήγηση μεμονωμένης δόσης υδροχλωρικής αδριαμυκίνης άμεσα μετά από οστεοτομία κνήμης και διατατική οστεογένεση σε κονίκλους δεν επηρέασε την δημιουργία πώρου και δεν εμφάνισε κυτταροτοξικότητα. Τα ιστομορφομετρικά ευρήματα ανέδειξαν μία καθυστέρηση στην δημιουργία του φλοιού του εξεταζόμενου πώρου. Οι μεταβολές των ιστομορφομετρικών παραμέτρων δεν συνοδεύονται από μεταβολές της μηχανικής ισχύος και αντοχής του επιμηκυμένου πώρου, υποδηλώνοντας την ασφαλή χορήγηση αδριαμυκίνης σε κακοήθεις οστικούς όγκους. Τέλος, η pQCT ανάλυση του γειτονικού οστού κεντρικότερα της περιοχής επιμήκυνσης αποκάλυψε αύξηση του οστικού φλοιού, εύρημα που χρήζει περαιτέρω έρευνας.

show abstract

Delaying effect of cyclophosphamide on bone fracture healing chemical analyses of rat femora

Cited by 7 publications

References 18 publications

Effect of cisplatin chemotherapy on extracortical tissue formation in canine diaphyseal segmental replacement

Effect of cisplatin chemotherapy on extracortical tissue formation in canine diaphyseal segmental replacement

The effect of multidrug chemotherapy on bone graft augmented prosthesis fixation

Η Επίδραση Ενός Κυτταροστατικού Φαρμάκου (Υδροχλωρική Αδριαμυκίνη) Στη Διατατική Οστεογένεση

Contact Info

Product

Resources

About