Deformation patterns in the southwestern part of the Mediterranean Ridge (South Matapan Trench, Western Greece)

Andronikidis, N.; Kokinou, Eleni; Vafidis, A.; Kamberis, Ε.; Manoutsoglou, E.

doi:10.1007/s11001-017-9337-0

Cited by 9 publications

(3 citation statements)

References 79 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…Active normal faults in the Crete region have been mapped onshore in the field (Caputo et al., 2006, 2010; Fassoulas, 1999, 2001; Gallen et al., 2014; Ganas et al., 2018; Mason et al., 2016; Mountrakis et al., 2012; Mouslopoulou et al., 2014; Veliz et al., 2018; this study), and in the surrounding offshore using seismic‐reflection and multibeam bathymetry data (Andronikidis et al., 2018; Kokinou et al., 2012; Sakellariou & Tsampouraki‐Kraounaki, 2019). Active normal faulting in the upper crust of the Crete region is also supported by microseismicity recorded by ocean bottom seismographs (Becker et al., 2010).…”

Section: Tectonic Setting and Active Faultsmentioning

confidence: 92%

Displacement Accumulation and Sampling of Paleoearthquakes on Active Normal Faults of Crete in the Eastern Mediterranean

Nicol

Mouslopoulou

Begg

et al. 2020

Geochem Geophys Geosyst

View full text Add to dashboard Cite

Active fault traces generally form due to displacement of the ground surface or seabed during surface-rupturing earthquakes (Gilbert, 1884; McCalpin, 2009; Stein et al., 1988; Wallace, 1987) (Figure 1). Repeated surface-rupturing earthquakes can produce topography, the height of which depends on the total fault displacement and the relative rates of fault displacement and surface processes (i.e., deposition or erosion) (Figure 1, block diagram). Where sedimentation rates exceed fault displacement rates, the faults are buried and their growth histories can be recovered from subsurface information, including seismic reflection lines and trenches (

show abstract

Section: Tectonic Setting and Active Faultsmentioning

confidence: 92%

Displacement Accumulation and Sampling of Paleoearthquakes on Active Normal Faults of Crete in the Eastern Mediterranean

Nicol

Mouslopoulou

Begg

et al. 2020

Geochem Geophys Geosyst

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Understanding the development of the Mediterranean Ridge is critical to determining the Hellenic arc SZI because it is thought to grow via off scraping against a backstop formed by the Alpine nappes of the Hellenic Arc (Kastens, 1991) at a very fast rate (10 km/Myr; Kastens, 1991; manuscript accepted to AGU Books Kopf et al, 2003;Papanikolaou, 2021). The ridge itself varies in geometry along strike Westbrook & Reston, 2002;Kopf et al, 2003;Andronikidis et al, 2017;Papanikolaou, 2021). The wedge accumulates sediments in its western and eastern portions, but the ridge behaves unlike a typical accretionary complex in the central portion between Libya and Crete, where it experienced maximum deformation, and incipient collision had already caused uplift of the area (Chaumillon and Mascle, 1997;Kopf, 2002).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

A Review of the Dynamics of Subduction Zone Initiation in the Aegean Region

Catlos

Çemen

2021

Preprint

View full text Add to dashboard Cite

The Hellenic arc, where the African (Nubian) slab subducts beneath the Aegean and Anatolian microplates, has emerged as a type-locality for understanding subduction dynamics, including slab tear, slab fragments, drips, and transfer zones. Based on field evidence and geophysical, tectonics, and geochemical studies, it has been recognized that the subducting African slab is a primary driver for extension in the Aegean and Anatolian microplates and plays a significant role in accommodating present-day westward extrusion of the Anatolian microplate. Thus, understanding the Hellenic arc subduction zone initiation (SZI) age is critical in deciphering ancient mantle flow, how plate tectonics is maintained, and the mechanisms involved in triggering the onset of subduction. The SZI for the Hellenic arc has two disparate ages based on different lines of evidence. A Late Cenozoic (Eocene-Pliocene) SZI is proposed using the analysis of topography combined with estimates of slab age and depth, paleomagnetism, the timing of metamorphism, and volcanic activity, and timing of sedimentation within its accretionary wedge, the Mediterranean Ridge. This age follows an induced-transference SZI model, where a new subduction zone initiates following the jamming of an older subduction zone by buoyant crust due to regional compression, uplift, and underthrusting. A Late Cretaceous-Jurassic SZI age has also been proposed using reconstructions of images of subducted slabs seen using tomography and timing of obducted ophiolite fragments thought to be related to the system. In this case, the induced-transference SZI model fails, and a single subduction zone persists. As a result, continental lithospheric fragments and the ancient oceans between them become incorporated into the overall system without creating a new subduction zone. The presence of a long-lived subduction zone has implications for understanding Earth's mantle dynamics and how plate tectonics operates. This paper describes and summarizes the evidence for both models in the Aegean-Western Anatolia region.

show abstract

“…), has been developed by, 2015and 2017 and was successfully applied in previous oceanographic and environmental studies(Alves et al, 2014;2015;. The main steps of this method are: a) Input data are bathymetric or elevation data (.shp format), in the present case high-resolution (199m/node) bathymetric data (Fig.3a) from MGDS (Marine Geoscience Data System;.…”

mentioning

confidence: 99%

Επεξεργασία Και Ερμηνεία Δεδομένων Σεισμικής Ανάκλασης Της Γραμμής AEG-1 Από Τη Θαλάσσια Περιοχή Του Νοτίου Αιγαίου

Ανδρονικίδης¹

View full text Add to dashboard Cite

Αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι η επεξεργασία των θαλάσσιων σεισμικών δεδομένων που παραχωρήθηκαν από την εταιρία Ελληνικά Πετρέλαια (πρώην ΔΕΠ) και αντιστοιχούν σε γραμμή μελέτης, η οποία ξεκινάει από το θαλάσσιο χώρο νότια της Πελοποννήσου και δυτικά της Κρήτης και φθάνει μέχρι το νησί της Νάξου στις Κυκλάδες, μήκους 359 Km περίπου. Την επεξεργασία του συνόλου της σεισμικής γραμμής ακολούθησε η ερμηνεία τμημάτων της στις τελικές τομές χωροθέτησης.Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της σεισμικής ανάκλασης κατά την εφαρμογή της οποίας εφαρμόστηκε αρχικά η διόρθωση της γεωμετρικής διασποράς, η αποσυνέλιξη πρόβλεψης, και η κυματική εξίσωση. Εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε η ανάλυση ταχυτήτων και ακολούθησε η υπέρθεση μετά την οποία εφαρμόστηκε ζωνοπερατό φίλτρο, φίλτρο F-K και χρονικά μεταβαλλόμενο φίλτρο αποσυνέλιξης με απώτερο σκοπό την παραγωγή χωροθετημένων τομών στις οποίες ο λόγος σήματος προς θόρυβο ήταν εμφανώς ενισχυμένος σε σχέση με τα αρχικά δεδομένα ενώ παράλληλα επιτεύχθηκε εξασθένιση των πολλαπλών ανακλάσεων.Σε επιλεγμένα τμήματα της γραμμής μελέτης έγινε προσπάθεια εξασθένισης των πολλαπλών ανακλάσεων, με ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Οι πολλαπλές ανακλάσεις ιδίως σε δεδομένα ρηχής θάλασσας, εμφανίζονται με μεγάλα πλάτη και καλύπτουν μεγάλο μέρος της καταγραφής.Η ερμηνεία των σεισμικών τομών πραγματοποιήθηκε σε δυο τμήματα της γραμμής μελέτης AEG 1. Ερμηνεύτηκε τμήμα της σεισμικής τομής που αντιστοιχεί στα πρώτα 75 km το οποίο διασχίζει το δυτικό μέρος της Μεσογειακής ράχης και καταλήγει στην τάφρο του νότιου Ματαπάν. Από τον συνδυασμό των σεισμικών δεδομένων με βυθομετρικά στοιχεία και γεωλογικές πληροφορίες διαχωρίστηκαν οι περιοχές του πυθμένα με βάση την παραμόρφωση και αναγνωρίστηκαν οι γεωλογικές δομές. Οι στρωματογραφικές ενότητες και τα τεκτονικά χαρακτηριστικά στην σεισμική τομή προέκυψαν από α) γραμμώσεις του πυθμένα, β) την κατανομή των τμηματικών ταχυτήτων καθώς και τμημάτων στα οποία παρατηρείται αντιστροφή στις τμηματικές ταχύτητες, γ) την συνέχεια και το πλάτος των ανακλαστήρων και δ) γεωλογικά και γεωτρητικά στοιχεία από τις κοντινές χερσαίες περιοχές. Επίσης, από την ερμηνεία τμήματος της σεισμικής τομής (40 km), το οποίο διασχίζει την λεκάνη της Φολεγάνδρου στις κεντρικές Κυκλάδες, προέκυψαν στοιχεία για τις γεωλογικές δομές σε βάθος μερικών χιλιομέτρων. Σε αυτή την περιοχή εξετάστηκε το νεοτεκτονικό καθεστώς εφελκυσμού και ο ισχυρισμός (από προγενέστερες εργασίες) ότι μεταμορφωμένα και πυριγενή πετρώματα βρίσκονταν κάτω από μη μεταμορφωμένα πετρώματα κατά τον ηπειρωτικό εφελκυσμό που έλαβε χώρα κατά το Ολιγόκαινο –Μειόκαινο στο κεντρικό Αιγαίο. Τα καινούργια στοιχεία, που παρουσιάζει η παρούσα διδακτορική διατριβή, μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη περιοχών για τις οποίες πρόσφατα η χώρα μας έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον.

show abstract

Deformation patterns in the southwestern part of the Mediterranean Ridge (South Matapan Trench, Western Greece)

Cited by 9 publications

References 79 publications

Displacement Accumulation and Sampling of Paleoearthquakes on Active Normal Faults of Crete in the Eastern Mediterranean

Displacement Accumulation and Sampling of Paleoearthquakes on Active Normal Faults of Crete in the Eastern Mediterranean

A Review of the Dynamics of Subduction Zone Initiation in the Aegean Region

Επεξεργασία Και Ερμηνεία Δεδομένων Σεισμικής Ανάκλασης Της Γραμμής AEG-1 Από Τη Θαλάσσια Περιοχή Του Νοτίου Αιγαίου

Contact Info

Product

Resources

About