De gedragscode voor DGSv-supervisoren

Abstract

In februari van dit jaar namen wij -Louis van Kessel en Hans Bennink, respectievelijk de ANSE en de LVSB vertegenwoordigend -deel aan de werkconferentie 'Etik und Mitgliedsordnung' van de Deutsche Gesellschaft fu¨r Supervison e.V. (DGSv) in Kassel 1 . Voor ons was interessant te ontdekken welke overeenkomsten en verschillen er zijn over inhoud en procesgang van de Duitse en de Nederlandse gedragscode voor supervisoren. De DGSv kent sinds 1997 een beknopte Berufsordnung. Maar de praktijk vraagt om een uitgebreidere code en om juridische onderbouwing ervan.Een in dit verband ook voor Nederlandse supervisoren belangrijk thema is de vraag of supervisorschap een functie is of een echt beroep. In de Duitse verhoudingen is het weinig realistisch om te opteren voor de status van een door de overheid beschermd beroep. Beroepserkenning en -bescherming is in het algemeen nog een tamelijk diffuse aangelegenheid. Enerzijds neemt het aantal beroepen exponentieel toe, anderzijds is de toegang tot de erkende vertrouwensberoepen (professies) vrijwel geblokkeerd. Daar komt bij dat het gangbare beleid uitgaat van vrijheid van beroepsuitoefening, die alleen ingeperkt kan worden als er aanmerkelijke belangen in het geding zijn (politie) of als de klant/clie¨nt niet zelf kan kiezen (bij artsen). Daarom spreekt men in Duitsland liever over Mitgliederordnung dan over Berufsordnung. Het is overigens niet verboden om de laatste aanduiding te gebruiken, maar dan heeft men het wel over de status van een Mitgliederordnung. Dit betekent dat alleen de leden van de vereniging eraan gehouden zijn. Ook in Nederland zal het voor supervisoren moeilijk zijn om de status van (vertrouwens)beroep te verwerven. Eventuele mogelijkheden via de Wet BIG lijken uitgesloten en bovendien onwenselijk. Supervisie, als een generieke methode van opleiding en deskundigheidsbevordering, is immers niet gebonden aan speciale werkterreinen of beroepenvelden. De Europese wetgeving laat het evenmin toe om van het supervisorschap een beschermd beroep te maken. Gedragscode en beroepsbeeldHet bespreken van een gedragscode heeft -net als destijds in de LVSB -voor de DGSv een belangrijk nevendoel: werken aan consensus over zowel supervisie, onderscheiden van andere vormen van professioneel begeleiden, als over een uitgekristalliseerd beroepsbeeld voor supervisoren. In een beroepsvereniging kan zo'n beroepsbeeld een integratieve functie hebben en tot kwaliteitsgarantie leiden, van belang voor alle betrokkenen (supervisoren, supervisanten, clie¨nten en opdrachtgevers). De noodzaak om als vereniging de 'essentials' van supervisie vast te stellen wordt binnen de DGSv steeds vaker geconstateerd. Zo te zien, lijken we in Nederland al wat verder met de gedragscode voor supervisoren. Voor de ontwikkeling van de Mitgliederordnung in de DGSv (in concept aanwezig) werd de LVSB-code als voorbeeld gebruikt. Deze was voor de gelegenheid zelfs in het Duits vertaald (zij het niet geheel correct). We dienen echter wel rekening te houden met de wet van de remmende voorsprong en kritisch lering...