Critical issues in the Supervision of Post-Graduate Dissertations in Distance Education Environments

Abstract

Abstract.The main aim of this paper to identify, explain and advance as best practice, the principles of an alternative framework of postgraduate supervision in the context of distance education. This framework, we describe as Dynamic facilitation. The paper starts with a critique of the African Union Commission Plan of Action of the Second Decade for Education in Africa (2006Africa ( -2015, highlighting the document's unfortunate silence on the role of distance education in Africa's Higher education. We suggest that this silence is due to African educationists' reliance on old theories of learning and supervising dissertations whose main limitations are their narrow definition of higher education as residential university, and also the dominance ascribed to the pedagogic role of supervisors in the Behaviourist and Cognitive theories of learning. We critique these theories for their inherent limitations and proceed to suggest that the context of distance education has its unique features and particularities that must be robustly engaged with, in the areas of learning and supervising of postgraduate dissertations. We then propose 'dynamic facilitation' as a type of supervision suited to distance education contexts. Our basic argument is that dynamic facilitation empowers postgraduate students because it allows for their initiative in generating new knowledge systems. We conclude by suggesting that dynamic facilitation takes into account the 'distance-ness' between supervisor and the supervised; it integrates methods of assessment ranging from the main dissertation, to continual self-reflective assessment achieved through maintaining journal notes on work done and portfolio of the supervised's experience during the process of supervision.

Ανατροφοδότηση Γραπτών Εργασιών Και Συγγραφική Αυτο-Ρύθμιση Στην ΕξΑΕ: Αντιλήψεις Πρωτοετών Μεταπτυχιακών Φοιτητών/Τριών Του Ε.Α.Π.

“…Επομένως, θα μπορούσε να αναδειχθεί η συζήτηση περί της σημασίας του συνυπολογισμού της ανάπτυξης ή/και ενίσχυσης της συγγραφικής αυτο-ρύθμισης μέσω της ανατροφοδότησης των ΓΕ που παραπέμπει στον επαναπροσδιορισμό των πρακτικών της ανατροφοδότησης στα ΜΠΣ του Ε.Α.Π. Επισημαίνεται ότι μια παρόμοια συζήτηση που αφορά σε μεταπτυχιακό επίπεδο σπουδών θα είχε ιδιαίτερη βαρύτητα σε σύγκριση με το προ-πτυχιακό επίπεδο, διότι η συγγραφή της 'Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας' απαιτεί ένα ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο συγγραφικών δεξιοτήτων (Olakulehin & Ojo, 2008. Quan-Baffour & Vambe, 2008.…”

“…στους Lea et al, 2003. Αντίθετα, εκπαιδευόμενοι/ες οι οποίοι είναι απλά 'δέκτες' γνώσεων υποστηρίζεται ότι καθοδηγούνται κυρίως από συμπεριφοριστικές ή γνωστικές κατευθύνσεις (Quan-Baffour & Vambe, 2008). Γενικά, η έννοια των αντιλήψεων -συχνά ως 'προϊόντων' προκατάληψης, προδιάθεσης ή ετοιμότητας-περιλαμβάνει την πρόσληψη και επεξεργασία πληροφοριών με 'νόημα' για το άτομο και επηρεάζεται συχνά από το συναίσθημα (Cassells & Green, 1993).…”