Concluding Unscientific Postscript to the Philosophical Crumbs

Hannay, Alastair

doi:10.1017/cbo9780511626760.005

Cited by 4 publications

(5 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Hegelian philosophy, Schelling (1994: 148) complains, "boasts of being a philosophy which presupposes nothing, absolutely nothing," but surreptitiously employs a host of concepts which it makes no effort to justify. Kierkegaard (2009), Heidegger (1988), and Levinas (1996), to name but a few of Hegel's best-known critics, all raise similar concerns regarding the Logic's supposed presuppositionless status. 7 For such thinkers, the Logic tells a tragic tale of Teutonic hubrisa testament to the failure of Enlightenment rationality.…”

Section: Debating the Success Of Hegel's Logicmentioning

confidence: 98%

Hegel's Logic as Presuppositionless Science

Hentrup¹

2019

Idealistic Studies

View full text Add to dashboard Cite

In this article, I offer a critical interpretation of Hegel’s claims regarding the presuppositionless status of the Logic. Commentators have been divided as to whether the Logic actually achieves the status of presuppositionless science, disagreeing as to whether the Logic succeeds in making an unmediated beginning. I argue, however, that this understanding of presuppositionless science is misguided, as it reflects a spurious conception of immediacy that Hegel criticizes as false. Contextualizing Hegel’s remarks in light of his broader approach to the problem of beginning, I contend that Hegel’s Logic is presuppositionless not in the sense that it satisfies a formal epistemological demand to begin free from all mediation, but in that its self-mediating structure facilitates an immanent deduction of the categories.

show abstract

Section: Debating the Success Of Hegel's Logicmentioning

confidence: 98%

Hegel's Logic as Presuppositionless Science

Hentrup¹

2019

Idealistic Studies

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Bu süreçte görevini layıkıyla yerine getiren birey, evrensele ulaşabilir. Çünkü Kierkegaard'a göre evrensel varoluş süreci, kişisel varoluşun en yüksek geçerlilikte ifadesini bulduğu yerdir (Kierkegaard, 2009). İradesini toplumsal anlamda sorumluluk yüklenerek benliğine ulaşma yönünde kullanan birey, özgür hale gelir.…”

Section: Ki̇erkegaard'in Varoluş Süreçleri̇unclassified

“…Çünkü etik varoluş sürecinde birey estetik olanı tamamen terk etmez. Estetik, etiğin içinde yaşanır; yani bir nevi estetik ehlileştirilir (Kierkegaard, 2009). Böylelikle birey kendini gerçekleştirmenin yolunu, kendini evrensele dönüştürmekte bulur ve böylelikle mükemmele ulaşır.…”

Section: Ki̇erkegaard'in Varoluş Süreçleri̇unclassified

“…Çoğulcu ve özgürlükçü bir toplumda din eğitimini Kierkegaard'ın bu bakış açısıyla yorumlamak, inancın bireye özgü ve bireyin kendi hür iradesinin bir sonucu olmasını sağlayacaktır. O halde bireyin varoluşunu gerçekleştirme imkânının kendi elinde olduğu bilincini kazandırmada ve Kierkegaard'ın tabiriyle, "bireylerin, insan olmayı riske atarak" (Kierkegaard, 2009) yetkinleşmesinde din eğitimine büyük görevler düşmektedir.…”

Section: Ki̇erkegaard'in Varoluş Süreçleri̇unclassified

See 1 more Smart Citation

Din Eğitiminde İnsanın Ontolojisine Kierkegaardcı Bir Bakış

Uçar,

Kurt

2024

İlahiyat Tetkikleri Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Ülkemiz din eğitiminde insana bakış, teolojisini İslam’a, felsefesini ilerlemeci-hümanist çizgide olan modern eğitim anlayışına dayandıran yaklaşımlara göre şekillenmektedir. Dolayısıyla din eğitiminde insanın ontolojisinin teorik arka planını, İslam düşüncesi ile ilerlemeci-hümanist geleneğin insan tasavvuru oluşturmaktadır. İslam düşüncesinin temelinde varlık âleminin merkezine cüz’i iradesi oranında özgür ve sorumlu bir insan tasavvurunun yerleştirildiği görülmektedir. İlerlemeci-hümanist paradigma ekseninde yürütülen modern eğitim sisteminde ise insana bakış, onun ilgi, ihtiyaç ve deneyimlerini merkeze alarak, bireyin kendini tanımasını ve kendini gerçekleştirmesini temel amaç olarak görmek şeklindedir. Bu durumda din eğitiminin insana bakışın eklektik bir ontolojiye dayandığı söylenebilir. İslam düşüncesinin ve günümüzün modern eğitim anlayışının insanı anlamaya, tanımaya ve eğitimi insanileştirmeye yönelik çabaları büyük bir bilgi birikimi olarak görülse de insanın kendi varlığına yönelik farkındalığı her iki yaklaşımın da eksik yönleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durumda din eğitiminde insanın varoluşuna yönelik farkındalığın nasıl sağlanacağı, temel kaynaklarının, referanslarının ve insana bakışın hangi zemin üzerinden inşa edileceği sorusu, din eğitiminin ontolojisi için temel bir problemdir. Araştırmanın amacı, din eğitiminde insanın ontolojisine İslam düşüncesinin ve modern eğitim anlayışının yaklaşımlarını eksik yönlerinden yola çıkarak bunu varoluşçuluğun temellerini atan Kierkegaard’ın somut insan anlayışına ulaştıran varoluş süreçleri temelinde şekillendirmeye çalışmaktır. Çalışmada kişinin birey olarak varoluşunun farkına varmasında din eğitiminin nasıl bir ışık tutacağının cevabı da aranmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonucunda din eğitiminde insanın ontolojisini yatay ve bireysel düzeyde değil, dikey ve metafizik olanla ilişkili bir zemin üzerinden oluşturmak gerektiği görülmüştür. Din eğitiminde bunu gerçekleştirmek, bireyin aklını ve kalbini tatmin etmek, öğretilenlerin yaşamda bir karşılığının olmasını sağlamak, öznel ve içsel dindarlık anlayışını oluşturmakla mümkün olacaktır.

show abstract

“…The wild is that the eternal truth has come into existence in time; God has come into existence, been born, and has grown up. etc., has come into existence precisely as an individual human being, indistinguishable from any other human being, in as much as all immediately recognizable is pre-Socratic paganism and, from the Jewish point of view, is idolatry [2].…”

Section: History Of Absurdmentioning

confidence: 99%

The Expression of the Absurd in Attack on Titan

Liang

2023

LNEP

View full text Add to dashboard Cite

This paper aims to analyze Eren Yeager in Japan manga Attack on Titan from the aspect of the absurdism of Camus. In their work, Eren Yeager demonstrates a series of actions and thoughts while he realizes his objective. When he does this, his actions share a significant content of similarity that is also mirrored in Sisyphus in the Greek myth, the same evidence of the absurd. In this article, I argue that Eren Yeager can also be considered an example of the wild.

show abstract

Concluding Unscientific Postscript to the Philosophical Crumbs

Cited by 4 publications

References 0 publications

Hegel's Logic as Presuppositionless Science

Hegel's Logic as Presuppositionless Science

Din Eğitiminde İnsanın Ontolojisine Kierkegaardcı Bir Bakış

The Expression of the Absurd in Attack on Titan

Contact Info

Product

Resources

About