Rozpoznanie neuropatii jaskrowej opiera się na stwierdzeniu typowych zmian w obrazie tarczy nerwu II, polu widzenia oraz badaniach obrazowych. Koniecznymi elementami badania są także pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego tonometrem aplanacyjnym Goldmanna i wykonanie gonioskopii. W niejasnych przypadkach, np. jaskry przedperymetrycznej, jaskry normalnego (niskiego) ciśnienia, towarzyszącej wysokiej krótkowzroczności czy też trudnych do oceny atypowych tarcz (druzy, natarczowe włókna rdzenne), rutynowe badania mogą się okazać niewystarczające. W niniejszym artykule przedstawiono rzadziej stosowane metody diagnostyczne, które mogą być pomocne w ustaleniu rozpoznania i dalszym prowadzeniu pacjenta.