Amaç Bu çalışmada, S.aureus izolatlarının metisilin, yüksek düzey mupirosin ve fusidik asite karşı antibiyotik direnç özelliklerinin fenotipik ve genotipik olarak açığa çıkarılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Antibiyotik direnç özelliği bilinmeyen 100 farklı Staphylococcus.aureus (S.aureus) izolatı klinik örneklerden saflaştırılmış ve bu izolatların metisilin, yüksek düzey mupirosin ve fusidik asit antbiyotik direnci ve plazmit içerikleri belirlenmiştir. Metisilin, yüksek düzey mupirosin ve fusidik asit duyarlılıkları phoenixsistemi ile belirlenmiştir. Ayrıca Metisilin direnç özelliği 30 µg sefoksitin diski kullanılarak disk difüzyon yöntemi ile de araştırılmıştır. İzolatlardaki antibiyotik direnç özelliği ile ilgili mecA, ileS-2, fusA, fusB ve fusC genlerinin varlığı ise PCR amplifikasyonu ile araştırılmıştır. Bulgular: Disk difüzyon ve phoenix analiz sonuçlarına göre tanımlanan S. aureus izolatlarınının sefoksitin direnci %19 olarak tespit edilmiştir. Phoenix otomotize sistem ile yüksek düzey mupirosin ve fusidik asit direnci tespit edilmemiştir. Moleküler analiz sonuçlarına göre ise mecA, fusA ve fusC genlerinin izolatlardaki frekansı sırası ile %19, %98 ve %1 olarak belirlenmiş fakat ileS-2 ve fusB genleri amplifiye edilmemiştir. Antibiyotik direnç ve plazmit varlığı arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi için izolatların plazmit varlığı belirlenmiş ve izolatların %79'unda farklı sayılarda plazmit içerdiği tespit edilmiştir. Sonuç: Fenotipik ve genotipik yöntemle elde edilenlere sonuçlar benzerlik göstermesine karşın benzer olmayan bazı sonuçları da içermektedir. Stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde, antibiyotik direnç genlerinin doğru ve hızlı bir şekilde teşhisi, enfeksiyonların yayılmasının önlenmesinde çok önemlidir. Antibiyotik dirençinin doğru saptanması için fenotipik yöntemler ile birlikte PCR bazlı moleküler yöntemler de tercih edilmelidir.