Bakış: Niğde Sancağı Temettüat Tahrirleri (1844-1845) Osmanlı Devleti'nde gerileme dönemi sonrası görülen yönetimsel ve mali bunalımların etkilerinin silinmesini amacıyla, 1839 yılında Tanzimat Fermanı ilan edilmiş ve ferman ile bazı reform uygulamaları da hayat bulmuştur. Bu anlamda devletin vergileme sistemi değiştirilerek, mali bunalımdan çıkması amaçlanmıştır. Tanzimat sonrası tutulmaya başlanan Temettüat Tahrirleri, mikro ölçekte bölgelerdeki hane-halkının sosyoekonomik durumuna ilişkin ayrıntılı bilgiler veren; emlak, arazi, hayvanat ve temettü üzerinden alınan vergilerin tek bir defterde tutulmasını sağlayan kayıtlardır. Çalışmanın konusunu Karaman Eyaleti, Niğde Sancağına bağlı Kalkanlı Kazası Bâzirgân Karyesi ile Anduğu Kazasına bağlı Ortaköy Karyesinin temettüat defterlerinde yer alan bilgiler ışığında, söz konusu kazalardaki gelir dağılımı ve göreli yoksulluk oluşturmaktadır. Yapılan hesaplamalar neticesinde ilgili kazalarda, Gini Katsayısı 0.3477 ve göreli yoksulluk oranı ise %24 çıkmıştır. Bu bağlamda vergi uygulamalarının, gelir dağılımda eşitsizliği tetiklediği ve regresif sonuçlar verdiği tespit edilmiştir.