“…Bazı çalışmalarda akademik başarı ve öğrenme stilleri arasında ilişki bulunmasına karşın (Atkinson, 1998;Avsec ve Szewczyk-Zakrzewska, 2017;Freiberg-Hoffmann, Stover ve Donis, 2017;Hernández-Torrano, Ali ve Chan, 2017;Ross, Drysdale ve Schulz, 2001;Sapancı, 2014;Yılmazel, Büyükkayacı Duman ve Başçı, 2015), bu çalışmada akademik başarının incelenmesinin amacı hangi öğrenme stilinin ya da bilişsel stilin daha işe yarar olduğunu ortaya koymak değil, daha çok öğreten ve öğrenen arasındaki ilişki ile ilgili öngörüde bulunmaktır. Literatürde öğrenme stilleri dikkate alınarak hazırlanan programlarda (Birrell vd., 1985;Burns vd., 1998;Fan vd., 2015;Gökalp, 2013;Hein ve Budny, 2000;Horton ve Oakland, 1997;Komarraju vd., 2011;Özgen ve Alkan, 2014;Reynolds ve Gerstein, 1992;Uzuntiryaki, 2007;Yazıcılar ve Güven, 2009), daha yüksek akademik başarın elde edildiği belirtilmektedir.…”