Çocukların Dijital Bağımlılığı ile Bazı Koordinatif ve Kondisyonel Yetileri Arasındaki İlişkisi

Abstract

Bu çalışmada amaç, çocuklarda dijital bağımlılık düzeyi ile bazı kondisyonel ve koordinatif yetiler arasındaki ilişkinin araştırılması ve bu olası ilişkinin yaş, cinsiyet ve sosyoekonomik durum açısından değerlendirilmesidir. Yöntem: Çalışmaya özel ve devlet okullarında okuyan 10-11 yaşlarındaki sağlıklı 395 öğrenci [194 (%49,1) kız ve 201 (%50,9) erkek] katılmıştır. Çocuklara araştırıcılar tarafından oluşturulmuş sosyo-ekonomik durum anketi ile dijital bağımlılık düzeyi ölçeği (Horzum, Ayas ve Balta, 2008) uygulanmıştır. Ayrıca bazı koordinatif ve kondisyonel testler (Flamingo denge, otur ve eriş, durarak uzun atlama, el kavrama kuvveti, plank'ta bekleme, 5m-10m sürat koşusu, geriye sağlık topu fırlatma) yaptırılmış ve antropometrik ölçümler (boy, kilo, bel ve kalça çevresi) gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçların sınıf, cinsiyet, okul türü ve ailenin gelir düzeyine göre farklılığı tek yönlü varyans analizi ve Bonferroni post-hoc testi ile, veriler arasındaki ilişki düzeyi Pearson Korelasyon Katsayısı testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Buna göre çocukların dijital bağımlılık düzeyleri düşük (ort. 39,2±13,2) bulunmuştur. Dördüncü sınıfların beşinci sınıf öğrencilerine, erkeklerin kızlara ve devlet okulunda okuyanların özel okulda okuyanlara göre bağımlılık düzeyi daha yüksektir. Ölçek faktörleri ile otur-eriş ve plank test sonuçları arasında istatiksel açıdan anlamlı negatif yönlü ilişki tespit edilmiştir. Sonuç: Bu çalışmada elde edilen sonuçların, çocukların dijital bağımlılığın getirdiği düşük fiziksel aktivite seviyelerinin iyileştirilmesine yönelik stratejilerin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılmasına katkı sağlayabileceği düşünülmektedir. Dijital bağımlılık ve etkilerinin ortaya çıkartılmasında daha küçük yaş gruplarından başlayarak her yaş grubuna daha büyük ölçekli ve uzun süreli olarak planlanması önerilmektedir.