Chemical composition and forage yield of threeViciavarieties (Viciaspp.) at full blooming stage

Abstract

Mixing nitrogen-stabilizing leguminous forages such as Vicia spp. with livestock feeding systems like farm-pasture or farm-animal systems is one of the best approaches to reserve seasonal feeds, to decrease the load on pasture, and to increase soil fertility. The objective of this study was to determine the chemical compositions and fresh/dry forage yield of three varieties of Vicia spp. (Vicia narbonensis, narbon vetch, accession 2561; Vicia sativa, common vetch, accession 463; Vicia dasycarpa, woolly-pod vetch, accession 2446) at full blooming stage. The plants were grown under the climatic conditions of the province of Lorestan in Western Iran and were harvested at full blooming stage. Fresh and dry forage yields, as well as protein yield, were significantly higher (P<0.05) in narbon vetch (28847, 7366 and 1400 kg per hectare, respectively) than in woolly-pod (24825, 4884 and 1050 kg per hectare, respectively) and common vetch (20727, 6061 and 564 kg per hectare, respectively). Woolly-pod vetch had the highest content of crude protein (21.5%) and ash (12.3%), while common vetch had the highest content of neutral detergent fibre (43.9%). There was no difference in degraded dry matter (DDM) between the Vicia varieties in vitro. Results showed that all the Vicia varieties provide high quality forage for livestock, and can be recommended for cultivation because of their adaptability to the particular conditions of a region.

Effects of cultivar and growing degree day accumulations on forage partitioning and nutritive value of common vetch (Vicia sativa L.) on the Tibetan plateau

“…However, the banning of meat meal in ruminant diets in the EU 2 as well as in other regions of the world magnifies the pressure on livestock farmers to produce home‐grown alternative high‐protein forages. The use of common vetch in grassland‐livestock systems has expanded greatly in many countries of the world, 3–5 partly for its good suitability for planting where other annual legumes 6 or perennial forage legumes 7 are poorly cultivated, but also because it is a high‐concentration protein forage crop 8,9 with the potential for use across a range of livestock classes. However, the optimal use of common vetch forages demands a suitable synchronization of forage nutritional composition with the nutrient requirements of each livestock class.…”

“…Harvesting common vetch forage at the flowering stage has been common, and when produced as hay or silage from monocultures or mixtures with cereal species it provides good quality forage for ruminants 3,9–11 . Historically, recommendations have been for harvesting at 50–100% pod‐filling stage to maximize crude protein (CP) yield of common vetch 8,12 .…”

Yarı kurak iklim koşullarında yazlık olarak yetiştirilen bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) çeşitlerinin ot verimi ve kalitesinin belirlenmesi

“…Nitekim Caballero et al (1995), fiğde ham protein oranlarının yapraklarda (% 16.8) saplara göre daha fazla olduğunu belirtmişlerdir. Koca fiğ ile ilgili farklı ekolojilerde yürütülen çalışmalarda HP oranlarının % 13.60-22.46 arasında değiştiği bildirilmiştir (Özer, 1992;Altınok ve Hakyemez, 2002;Başbağ ve ark., 2011;Rahmati et al, 2012;Sungur, 2016 Özgen) HP verimi istatistiki olarak düşük grupta yer alırken, aynı çeşitler ikinci yılda daha yüksek grupta yer almıştır. Bu durum; çeşit x yıl interaksiyonunun çok önemli (p<0.01) çıkmasına neden olmuştur (Çizelge 4).…”

“…Koca fiğ bitkisinde; ADF % 24.1-35.4, NDF % 28.2-46.0 arasında değişen oranlarda bulunduğu (Türk ve ark., 2007;Öztürk, 2009;Başbağ ve ark., 2011;Rahmati et al, 2012;Sungur, 2016;Çaçan ve Kökten, 2017; Kaplan ve ark., 2017; Uslu ve ark., 2018) ifade edilmektedir. Araştırmada ADF ve NDF oranı ile ilgili elde edilen bulgular, önceki çalışma bulgularıyla uyumlu olduğu belirlenmiştir.…”

“…Nitekim Caballero et al (1995), fiğde ham protein oranlarının yapraklarda (% 16.8) saplara göre daha fazla olduğunu belirtmişlerdir. Koca fiğ ile ilgili farklı ekolojilerde yürütülen çalışmalarda HP oranlarının % 13.60-22.46 arasında değiştiği bildirilmiştir (Özer, 1992;Altınok ve Hakyemez, 2002;Başbağ ve ark., 2011;Rahmati et al, 2012;Sungur, 2016). Karakaya ve Özgen çeşitlerinin bitkisel materyal olarak kullanıldığı bir çalışmada (Çaçan ve Kökten, 2017), ekim zamanlarına göre ham protein oranlarının % 18.7 ile % 27.3 arasında değiştiği rapor edilmiştir.…”